ศตวรรษแห่งหมากรุก: บาเดน – บาเดน 2468

จากมุมมองของกีฬา เรื่องราวเหล่านี้เป็นโครงเรื่องในหมากรุกในช่วงกลางทศวรรษ 1920: 1.ความอมตะของ Capablanca คำถามที่ว่าใครจะเข้ามาใกล้เขาหรือไม่; 2.การฟื้นตัวอย่างน่าประหลาดใจของ Lasker ชนะการแข่งขันระดับนานาชาติสองรายการ; 3. การผงาดขึ้นของกลุ่มไฮเปอร์โมเดิร์น นำโดย Richard Réti และวิธีการเล่นหมากรุกแบบใหม่ 4.การดวลชิงแชมป์โลก ประชันกันโดย อเล็กซานเดอร์ อเลไคน์ และ อากิบะ รูบินสไตน์

แม้ว่าในปี 1925 เห็นได้ชัดว่า Alekhine ถูกตัดหน้า ประการหนึ่งคือ Rubinstein มีฐานะยากจนเรื้อรังและไม่สามารถวางตลาดได้ และจะไม่มีทางได้รับเงินทุนสำหรับการแข่งขันชิงแชมป์ อีกประการหนึ่งคือ Alekhine ปรากฏตัวขึ้นอย่างเรียบง่ายในฐานะผู้เล่นที่ดีกว่า เขาใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์ด้วยชัยชนะอันกึกก้องที่บาเดน-บาเดน ชนะด้วยคะแนนครึ่งและทำเช่นนั้นด้วยความดุร้ายอันเป็นเอกลักษณ์ที่ทำให้เขาแตกต่างจากรูบินสไตน์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงคาปาบลังกาด้วย Savielly Tartakower รู้สึกสนใจบทละครของ Alekhine มากจนเขาสร้างความขัดแย้งกับ Capablanca อย่างชัดเจน: “Capablanca ชนะการแข่งขันที่ลอนดอนในปี 1922 เพราะว่าเขาเป็นแชมป์โลก Lasker ชนะที่นิวยอร์กในปี 1924 ราวกับว่าเขาเป็นแชมป์โลก แต่ Alekhine ชนะ การแข่งขันบาเดน-บาเดนเหมือนแชมป์โลกจริงๆ”

สไตล์ที่เป็นผู้ใหญ่ของ Alekhine ปรากฏชัดเจนแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะลอยอยู่เหนือทั้งลัทธิคลาสสิกและลัทธิไฮเปอร์โมเดิร์น – มีความมั่นคงในเชิงกลยุทธ์ในการเล่นของเขา และเขาสนใจในการศึกษาอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับการเปิดฉากของไฮเปอร์โมเดิร์น – แต่ในบทละครของเขานั้น ความคิดริเริ่มและการโจมตีได้รับความสำคัญเป็นอันดับแรก และดูเหมือนว่าเขาจะ ฟื้นคืนความโรแมนติกภายใต้ข้อจำกัดของ ‘โรงเรียนวิทยาศาสตร์’

ต้องเผชิญกับ การโจมตีของการเล่นรูปแบบใหม่นี้ Rubinstein ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีเลิศของความคลาสสิก – ถือเป็นของตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถเทียบได้กับฝีเท้าอันร้อนระอุของ Alekhine

อันดับที่ 3 ฟรีดริช Saemisch มีผลในอาชีพของเขา Saemisch ถูกมองว่าเป็นอนาคตของลัทธิไฮเปอร์โมเดิร์นนิสม์ โดยมีการอธิบายการเปิดกว้างและความใส่ใจต่อการพัฒนาระบบใหม่เหมือนพระภิกษุ เกมที่มี Alekhine ด้านบนเป็นข้อบ่งชี้ว่า Saemisch เต็มใจที่จะไปไกลแค่ไหนในรูปแบบใหม่ — ชะลอการรุกจากส่วนกลาง, การเล่นบนปีก, ค้นหาจุดที่ไม่น่าจะประสานงานระหว่างชิ้นส่วนของเขา

เท่ากเหนือสิ่งอื่นใด ทัวร์นาเมนต์นี้ถูกจดจำว่าเป็นการเปิดตัวของ Carlos Torre Repetto ผู้เล่นชาวเม็กซิกันที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เคยมีมา Torre เป็นหนึ่งในผู้เล่นหมากรุกที่ดูเหมือนจะหายตัวไปในตำนานทันที ชื่อเสียงของเขามาก่อนเขา — เขาเป็นที่รู้จักในฐานะผู้โจมตีที่เฉียบแหลมและเกือบจะมีวิสัยทัศน์ และเอาชนะมาร์แชลได้เจ็ดกระบวนท่าในเกมที่เล่นระหว่างการเดินทางไปยุโรป — และอเลไคน์ซึ่งกลัว Capablanca ครั้งที่สองจึงตีเสมอกับเขาอย่างรวดเร็วในครั้งแรก กลม. จริงๆ แล้ว ตอร์เรทำผลงานได้ไม่ดีเป็นพิเศษ โดยจบได้เพียงอันดับที่ 10 ของทัวร์นาเมนต์นี้ แต่ก็มีบางอย่างที่น่าตกใจเกี่ยวกับสไตล์ของเขา เขาแนะนำช่องทางใหม่ในการฝึกฝนระดับปรมาจารย์ – Torre Attack และ Two Knights Tango ที่หลอนประสาท (หรือที่เรียกว่า Mexican Defence เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา) – และเขาก็ทำให้ Gruenfeld อับอายด้วย Stonewall ที่ดูนิ่งเฉย แนวคิดในการเล่นของเขาคือการจัดฉากที่ดูไม่ชำนาญเล็กน้อยซึ่งจริงๆ แล้วแผ่พลังอันมหาศาลออกมา อีกประการหนึ่งของตำนานตอร์เรคือแนวโน้มของเขาที่จะเสนอการดึงตัวจากตำแหน่งที่เหนือกว่า ซึ่งถือเป็นสัญลักษณ์ของความกล้าหาญและเป็นที่สนใจเฉพาะในด้านศิลปะมากกว่าด้านกีฬาของเกม แม้ว่าคนรุ่นราวคราวเดียวกันจะสันนิษฐานว่าตอร์เรเพียงแค่เผชิญความกังวลใจ ด้วยสนามที่เต็มไปด้วยดวงดาวเช่นนี้

ทัวร์นาเมนต์นี้ยังนำเสนอคุณลักษณะที่สำคัญของหมากรุกแห่งศตวรรษที่ 20 ซึ่งเป็นผู้เล่นโซเวียตที่ถูกส่งไปต่อสู้กับตะวันตก ในกรณีนี้ เป็น Ilya Rabinovich ที่ถูกลืมโดยทั่วไปซึ่งปล่อยตัวได้ดีโดยได้คะแนน +4 และมีหนังศีรษะของ Bogoljubow, Spielmann และ Tarrasch แต่ไม่มีความหวาดกลัวใด ๆ เกิดขึ้นในใจของปรมาจารย์ชาวตะวันตก

การแข่งขันส่วนใหญ่จัดโดย Siegbert Tarrasch ในความพยายามที่จะฟื้นฟูหมากรุกเยอรมัน และถือเป็นเหตุการณ์สำคัญที่น่าเศร้าสำหรับเขา ซึ่งเป็นข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนว่าทักษะของเขาลดลงอย่างรุนแรง เขาทำคะแนนได้ -5 จบในอันดับที่ห้าถึงอันดับสุดท้าย และการพ่ายแพ้ให้กับอเลไคน์จะต้องถูกคอกวีนิพนธ์ไปอีกหลายปีต่อจากนี้ แหล่งที่มา: การแข่งขันมีการพูดคุยกันใน Gabriel Velasco ชีวิตและเกมของ Carlos Torre, อเล็กซานเดอร์ อเลไคน์, เกมหมากรุกที่ดีที่สุดของฉัน แฟรงค์ มาร์แชล, หมากรุก 50 ปีของฉัน ซาวิลลี่ ทาร์ทาโคเวอร์ เกมหมากรุกไฮเปอร์โมเดิร์น ฯลฯ