SIM Jon Edwards คว้าแชมป์ World Correspondence Championship ครั้งที่ 32

ICCF SIM และอดีต Chess Life Kids ผู้มีส่วนร่วม Jon Edwards ชนะการแข่งขัน World Correspondence Championship ครั้งที่ 32 จากการไทเบรกของ GM Michel Lecroq และ Horácio Neto และ SIM Sergey Adolfovich Osipov ซึ่งได้รับตำแหน่ง CC-GM ในกระบวนการนี้

ที่นี้ เอ็ดเวิร์ดส์จะเปิดเผยสิ่งที่ต้องใช้เพื่อคว้าแชมป์โลกโต้ตอบสมัยใหม่ และมอบเกมสำคัญสามเกมระหว่างทาง

บทสัมภาษณ์กับแชมป์โลก ICCF CC-GM Jon Edwards

Chess Life: การเป็น ICCF World Champion คนใหม่หมายความว่าอย่างไร

Jon Edwards: มันน่าพอใจมาก ฉันเกษียณจากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันเมื่อ 12 ปีที่แล้วเพื่อเขียนหนังสือหมากรุก เน้นการสอนหมากรุกของฉัน และเพื่อแข่งขันในรอบชิงแชมป์โลก ต้องใช้ความพยายามที่ยาวนาน ชัยชนะที่แคบมาก และประสบการณ์และการโต้ตอบที่น่าอัศจรรย์บางอย่าง ผลที่ได้คือตอนนี้ฉันได้เข้าร่วมบริษัทที่ค่อนข้างยอดเยี่ยม

ฉันได้เทิดทูนอดีตแชมป์โลกทางจดหมายหลายฉบับ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Cecil Purdy และ GM Grigory Sanakoev ซึ่งงานเขียนที่ฉันได้กินอย่างมีความสุข ฉันมีความเคารพอย่างมากต่อหมากรุกของ GM Hans Berliner และ GM Victor Palciauskas ชาวอเมริกันสองคนที่คว้าแชมป์มาก่อนฉัน ฉันได้ตรวจสอบหมากรุกของแชมเปี้ยน ICCF ล่าสุดทั้งหมดแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง GM Alexandr Dronov, SIM Andrey Kochemasov, GM Ron Langeveld, Christian Muck และ SIM Fabian Stanach และความจริงก็คือมันทำให้เกิดจดหมายแสดงความยินดีและโอกาสใหม่ๆ มากมาย ซึ่งอาจเปลี่ยนการดำรงอยู่เพียงลำพังของฉันให้กลายเป็นสิ่งที่แตกต่างและอาจน่าตื่นเต้นกว่า

คุณมาแข่งขันในแชมเปียนชิพได้อย่างไร? กระบวนการรับรองเป็นอย่างไร?

ฉันเริ่มการแข่งขันหมากรุกไปรษณีย์อเมริกันของเฮเลน วอร์เรน และชนะการแข่งขันสี่ครั้ง ฉันก้าวกระโดดสู่ ICCF ในปี 1993 ฉันชนะการแข่งขัน US Championship ครั้งที่ 10 ซึ่งได้เข้าร่วมการแข่งขัน North American Invitational ครั้งที่ 8 ฉันชนะและเข้าสู่รอบ ¾ World Final น่าเศร้าที่ฉันมาที่สี่ซึ่งอยู่ไกลเกินเอื้อมสำหรับผู้สมัคร

เมื่อฉันเกษียณอายุในปี 2010 ฉันได้เข้าสู่ส่วนรอบรองชนะเลิศของ World Final ซึ่งฉันได้อันดับสอง ซึ่งเพียงพอที่จะเข้าสู่รอบคัดเลือก ที่นั่นฉันก็มาเป็นอันดับสองเช่นกัน ดีพอที่จะเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ ระหว่างทาง ฉันชนะการแข่งขัน Spanish Masters อันแข็งแกร่ง รวมถึงชัยชนะอันน่าจดจำเหนือ SIM Evgeny Lobanov ซึ่งเป็นแชมป์การสื่อสารทางจดหมายของรัสเซียในขณะนั้น เป็นหมากรุกระดับสูงที่ไม่หยุดนิ่งมา 12 ปี บีบคั้นทุกย่างก้าวที่สำคัญ

เวิร์กโฟลว์ของคุณเป็นอย่างไรเมื่อคุณมีการเคลื่อนไหวและเตรียมการตอบกลับ

งานที่เข้มข้นที่สุดส่วนใหญ่เกิดขึ้นก่อนเริ่มเกม ฉันเล่นผ่านทุกเกมที่คู่ต่อสู้แต่ละคนเคยเล่นและคาดการณ์ว่าเกมจะไปที่ใด ก่อนลงมือ ฉันมีความคิดใหม่ๆ อยู่เสมอ

กิจวัตรส่วนใหญ่ระหว่างการเล่นค่อนข้างน่าเบื่อ ฉันเก็บรักษาบันทึกทั้งแบบใช้มือและแบบอิเล็กทรอนิกส์ เมื่อได้รับการย้าย ฉันจะบันทึกเวลาที่แน่นอน การย้ายผู้สมัครของฉัน บันทึกการดำเนินการทั้งหมด และผลลัพธ์ของพวกเขา ฉันเริ่มต้นด้วยการเปรียบเทียบตำแหน่งอย่างเป็นทางการกับบันทึกเกมของฉัน จากนั้นฉันจะตรวจสอบบันทึกย่อของฉันในรายละเอียดบางอย่าง ในการเปิด ฉันใช้เครื่องมือ ChessBase ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด โดยเฉพาะ LiveBook และ Let’s Check ฉันรักษาฐานข้อมูลของ GM และเกมการโต้ตอบระดับสูง และแม้ว่าฉันมักจะรู้ดีว่าฉันกำลังจะเล่นท่าไหน แต่ฉันใช้ตำแหน่งที่ลึกมากด้วยสองเครื่องยนต์

ในช่วงกลางเกม ฉันใช้ ChessBase เพื่อค้นหาตำแหน่งที่คล้ายกันเพื่อที่ฉันจะได้รู้ว่าแผนใดที่เกี่ยวข้อง สำหรับฉัน กุญแจสำคัญคือการวางแผน ซึ่งคอมพิวเตอร์เครื่องใดทำงานได้ไม่ดี — การประเมินแบบเปโตรเซียนว่าชิ้นส่วนอยู่ที่ไหน ต้องการการแลกเปลี่ยนอะไรบ้าง และคำสั่งย้ายแบบใดที่แม่นยำที่สุดในแผนระยะยาว

ในรอบสุดท้าย เกมหลักของฉันคือเกมกับ Russian Osipov เกมดำเนินไป 119 ท่า เกมระดับกลางมีความท้าทายเป็นพิเศษเนื่องจากเอ็นจิ้นคอมพิวเตอร์ไม่เข้าใจแนวคิดหลักและเสนอแนะในตำแหน่งมิดเดิลเกมส่วนใหญ่ว่าการเคลื่อนไหวของผู้สมัครทั้งหมดมีความเท่าเทียมกัน

คุณตัดสินใจย้ายทีมนานแค่ไหน?

การเคลื่อนไหวที่ชัดเจนสามารถทำได้อย่างรวดเร็ว แม้ว่าฉันไม่เคยใช้เวลาน้อยกว่าสองวันและบ่อยครั้งมากถึง 10 ในการเคลื่อนย้าย ฉันจะเปรียบเทียบตำแหน่งในฐานข้อมูลของฉันกับตำแหน่งที่เป็นทางการบนเซิร์ฟเวอร์ ICCF การแข่งขันมากเกินไป แม้แต่ทัวร์นาเมนต์ที่แข็งแกร่ง ถูกตัดสินโดยความผิดพลาดของมนุษย์เมื่อทำการย้าย ฉันโชคดีที่พยายามหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดของเสมียนตลอดกระบวนการทั้งหมด

เป็นไปได้ไหมที่จะเล่นหมากรุกโต้ตอบระดับบนสุดโดยไม่ต้องใช้คอมพิวเตอร์ที่ทรงพลัง?

ไม่ใช่วันนี้! สำหรับฉัน มันเหมือนกับถามว่าคุณสามารถเล่นใน National Football League ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยไม่สวมหมวกไหม ฉันมีเซิร์ฟเวอร์สองเครื่อง แต่ละเซิร์ฟเวอร์สามารถคำนวณตำแหน่งได้มากกว่า 90 ล้านตำแหน่งต่อวินาที

แต่ฉันขอยืนยันว่าไม่ใช่แค่เกี่ยวกับฮาร์ดแวร์เท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับความสามารถในการใช้ประโยชน์สูงสุดจากฮาร์ดแวร์ด้วย ภูมิหลังทางเทคนิคของฉันช่วยในเรื่องนี้ได้ เช่นเดียวกับความคุ้นเคยกับทุกแง่มุมของ ChessBase เขียนคอลัมน์ของฉันเกี่ยวกับเทคโนโลยีหมากรุกสำหรับ นิตยสารหมากรุกอเมริกัน ยังช่วยให้ฉันทันต่อการพัฒนาฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ล่าสุดทั้งหมด

ควรสังเกตว่ารัสเซียขาดอุปกรณ์ที่เหมาะสม โดยที่การคว่ำบาตรมีข้อจำกัดในการเข้าถึงฮาร์ดแวร์ใหม่และเครื่องมือหมากรุกล่าสุด เป็นผลให้ทีมรัสเซียเสร็จใกล้จุดต่ำสุดของตารางในการแข่งขันหมากรุกจดหมายโต้ตอบครั้งล่าสุด

เกมที่สำคัญที่สุดในเส้นทางสู่ชัยชนะของคุณคืออะไร?

คุณไม่สามารถชนะได้ถ้าคุณไม่อยู่ในนั้น ดังนั้นชัยชนะของฉันในรอบรองชนะเลิศกับ Trygye Hagen และชัยชนะของฉันในผู้เข้าแข่งขันกับ GM Arild Haugen เป็นกุญแจสำคัญในช่วงแรก อย่างแรกคืออัญมณีเชิงกลยุทธ์ที่มีการวางแผนที่ยาวนานภายในโครงสร้างคงที่ ประการที่สองมีความแปลกใหม่ในการเปิด (13. d5) และการต่อสู้ระยะประชิดที่จะทำให้ผู้อ่านทุกคนพอใจ

เกมที่สำคัญที่สุดในรอบชิงชนะเลิศคือเกมของผมกับโอซิปอฟ ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะชนะเพื่อยืดระยะเวลาการเป็นผู้นำของฉัน และการเคลื่อนไหว 119 ของเกมเป็นเครื่องยืนยันถึงความมุ่งมั่นของฉัน ในซีเควนซ์ระดับกลางเกมหนึ่ง เพื่อให้ก้าวหน้า ผมต้องหาวิธีบังคับให้เขาเลื่อนตำแหน่งบีเบี้ยของเขาหนึ่งช่อง ทั้งหมดในขณะที่หลีกเลี่ยงกฎการเคลื่อนที่ 50 ครั้ง ฉันทำสำเร็จใน 38 กระบวนท่า ตามลำดับที่ไม่มีคอมพิวเตอร์จะพิจารณาหรือค้นหา นั่นคือความสุขของหมากรุกโต้ตอบระดับสูง น่าเศร้าที่ฉันไม่พบชัยชนะในภายหลัง แต่อย่างมีความสุข ฉันชนะรอบชิงโดยไม่มีมัน!

[Editor’s note: we present the game below, with Edwards’ extensive annotations. (They’re too big for the lichess parser to show all the text!) For those interested, we present a .pgn download of this game, along with all of Edwards’ games from the Final and the two key games given above.]

[pgn][Event "WC32/final ICCF"] [Site "?"] [Date "2020.??.??"] [Round "?"] [White "Edwards, Jon"] [Black "Osipov, Sergey Adolfovich"] [Result "1/2-1/2"] [ECO "C26"] [WhiteElo "2529"] [BlackElo "2499"] [Annotator "Edwards,Jon"] [PlyCount "238"] [EventDate "2020.??.??"] [EventType "corr"] {[%evp 0,143,28,18,12,13,13,-22,-18,-17,-16,-29,-31,-31,5,-26,-8,3,16,-2,22,11, 17,-7,19,-8,-6,-14,-23,-32,-38,-27,-27,-36,-26,-22,-15,-7,4,6,4,4,4,4,24,4,4,6, 15,20,36,20,25,24,38,33,27,13,11,0,7,2,10,-1,11,3,11,3,-7,-11,-16,-12,-17,-10, -12,-11,-5,-5,-5,-5,-3,-24,-7,-24,-1,-1,3,0,9,-1,9,6,13,18,21,13,18,13,29,13, 17,5,13,0,13,4,0,0,20,0,2,2,8,4,3,5,9,2,5,2,4,0,2,-2,-1,-1,4,0,11,12,5,4,13,6, 12,10,19,19,16,15,18,17,41,0,3,-5] Before play started, I estimated that the winner would need a +2 or +3 score. I selected solid openings with Black to aim for draws in those games. I played two Queen's Indians and two Nimzo-Indians against 1.d4, and the Sveshnikov against 1.e4. All eight games ended quickly, peacefully, and without my having to confront any meaningful new ideas. To have a chance to win the tournament, I would therefore need to win two or three games with White. At first, I prepared to open with 1.d4, but I could not find anything playable against the Semi-Slav, a popular defense used by many of my players in this tournament. I spent days reviewing everything I could find there, but Black's defensive resources consistently held up. I instead opened with 1.e4 in every game with white. Two of the games involved the super solid ...h5 line against my Be3 Najdorf Sicilian. You'll achieve considerable chess fame if you find a compelling line there for White. I continue to hunt for it! I faced 1...e5 in the other 6 games. Three were Petroffs. One was a Berlin Ruy. In the other two, to avoid these solid systems, I tried a line in the Vienna Opening, the Glek variation, which has the merit of keeping all the pieces on the board. This is one of those two games.} 1. e4 e5 2. Nc3 {A move that was very well prepared. I am trying to reach positions akin to the King's Gambit Declined. The Bishop's Opening has one variation that provides Black with full equality and so, here we are in Vienna.} Nf6 { There are other moves, but they all leave white with a playable advantage.} 3. g3 {3. Bc4 leads, of course, to the famous Frankenstein-Dracula variation in which Black, outfitted with a strong machine, is fully fine. 3. g3 is the Glek Variation, which has the merit of permitting me to play chess with all of my pieces. A number of strong players have tried this line from time to time. There's an old Spassky win that provides the main idea. White will complete the fianchetto, castle kingside, play h2-h3 and tuck the king on h2, and then charge forward with f4-f5. The idea is riskless, well matched to the needs of correspondence play, and frankly, quite appealing.} Bc5 {The main alternative is 3. ...d5 which I am now testing in the Kurt Stein Memorial. Theory is not well developed and there are plenty of interesting ideas for White in that line thanks in part to that lovely, very active light-squared bishop.} 4. Bg2 O-O 5. Nge2 {The main attraction of the Vienna is to avoid Ng1-f3 so that f2-f4 can be more quickly played.} Nc6 6. O-O a5 $5 {Unexpected. He wants to preserve the bishop and stake a claim on the kingside, but this may be slightly inaccurate. It's certainly not critical. ...a7-a6, ...d7-d6, and ... Rf8-e8 are more commonly played here.} 7. h3 Re8 8. d3 Nd4 9. Nxd4 {OK, the first exchange. To succeed here, White wants to preserve as much material as possible, but I can stomach one trade.} Bxd4 10. Nb5 {Creative on my part. Let's get a pawn to c4 to discourage Black's counterplay on the queenside and in the center. Computers are not thrilled with this idea, but in my view, winning in correspondence chess with any consistency requires a stable structure and the ability to maneuver accurately with many pieces on the board. } Bb6 11. c4 {He can always kick the knight back to c3, where it wants to be anyway, but a c6-pawn creates additional long-term weaknesses in the structure. } h6 {He is trying hard to limit the scope of what can become a very powerful, dark-squared bishop. Of course, with most of the material left on the board, this push is committal. One of White's main ideas, after all, is to press forward on the kingside with a pawn rush.} 12. Nc3 {Black's potential counterplay with ...d7-d5 or even ...b7-b5 is now unlikely. We can buckle our belts. This will be a long struggle, exactly what I wanted.} d6 13. Kh2 { These moves are part of the usual plan in the Glek and don't need computer confirmation, but it's the World Final so the runs were long. When the engines disagree with the plan, as happens often enough, the humans should step in and reevaluate the plan or proceed. The idea here is straight forward. I want to play f4-f5 and begin a pawn rush against his castled king. Black has no apparent counterplay.} Bd4 14. f4 Bd7 {This is supposed to be Black's good bishop, but it has nowhere useful to post. At least without a pawn on c6, the bishop gains some scope on the queenside.} 15. Ne2 Bc5 {After this tempo loss, I concluded that this game was my best shot for a win in the Final. I wound up devoting thousands of hours to the game, a great many 12 hour days, trying to find the most accurate path forward.} 16. Qc2 {Simple development, aiming to activate the queen's rook.} c6 {He plays it anyway. As a young player, I devoured Bent Larsen's Best Games. He talked about similar positions, albeit with an open d-file, in which Black has to worry about the long-term weakness of the d6-pawn. My progress depends in part on making sure that he cannot break with either ...b7-b5 or ...d7-d5. Let's start by turning him into a bystander of the plan.} 17. Bd2 Qe7 18. Rac1 $5 {Activating the queen's rook on the c-file in order to firmly prevent a ... d7-d5 break. But this may be the my only error in the entire game. If instead a2-a3 or Ra1-d1, White will retain the dark-squared bishop to aid the kingside attack. I did agonize over the decision, and I was persuaded by the plan that I outline below. But I cannot help but note that the following plans, as impressive as they are, would have been substantially aided by the addition of White's dark-squared bishop. On 18. Rad1!?, which the computers reject at high depth, White can retain the dark-squared bishop after ...Bc5-b4 with Bd2-c1.} Bb4 {Black succeeds in getting the dark-squared bishops off the board, his second minor piece exchange.} 19. Be3 Bc5 20. Bxc5 dxc5 21. f5 {I had seen all this coming, and I had the following complex plan in mind. I was sure that I could still win this even without the dark-squared bishop. Black has no counterplay, and now the kingside can begin its advance.} Kf8 {His saving grace. White can indeed press forward with the usual pawn-led advance on the kingside, but Black's king won't be there.} 22. Ng1 {The actual details within this plan are annoyingly minute and complex. The knight will eventually head towards c3, but first, it needs to reach c2 in order to threaten b2-b4.} Qd6 23. Nf3 Nh7 24. Rcd1 Ng5 25. Ne1 Nh7 {Effectively offering a draw by repetition, in which I have no interest.} 26. Qd2 Ke7 27. Nc2 b6 28. a3 Nf6 29. Rb1 {Initializing the b4-break.} a4 {Black prevents the pawn break, but the pawn on a4 is now the target. I began to implement an idea that few over-the-board players and no computers would consider or attempt. Without permitting any counterplay anywhere on the board, I need to reposition my pieces within this structure so as to force Black to defend the a4-pawn with b6-b5. Too simply put, to accomplish this task, I will need the white knight on c3, the bishop on c2, and the queen on d1. The obvious constraint: I must carry out this redeployment within 50 moves or face a draw, and I must make sure that when he advances the b-pawn, he cannot trap my c2-bishop with ... b5-b4-b3. Osipov is fully aware of what I am trying to do here and tries throughout the next very long sequence to present small problems that I must confront along the way. If he can delay long enough, he avoids any possibility of a successful White initiative.} 30. Ne1 Reb8 {Throughout the next long sequence, most of Black's moves threaten nothing. The engines rate the position as 0.30 or thereabouts, and every candidate move for both White and Black has the same evaluation.} 31. Rf2 Be8 32. Bf1 Nd7 33. Nf3 f6 {And the 50 move rule is now in motion. I kept careful track of the number on a white board in my chess study, the war room.} 34. Qe1 Kd8 35. Rc2 Kc7 36. Be2 Bf7 37. Qf2 Qe7 38. Qe3 Rh8 39. Rbc1 Kb7 40. Nh4 Nf8 41. Rc3 Kc7 42. Bf3 Nd7 43. Qe2 Rhb8 44. Bh5 {A cool step along the way. I invite the trade of my bad, light-squared bishop for his good one.} Bg8 {He declines the trade, partly perhaps to keep the 50 move rule clock running, but his "good bishop" is now deprived of any meaningful scope or the ability to transfer to the queenside.} 45. R3c2 Nf8 46. Ng2 Nd7 47. Ne3 Kd8 48. Rd2 Kc7 49. Qe1 Qd6 50. Ng2 Rd8 51. Nh4 Nf8 52. Nf3 {In the midst of all this glacial maneuvering, the first shock of the tournament occurred. One of the players inputted the wrong move, instantly hanging a piece and the game. In all of my experiences, such things happen to others. In this case, I was the beneficiary. A free point in the World Final changed everything! I was suddenly half way to my +2 goal, and a win here would surely lock in the championship. There would be no letup in my approach to this game!} Kb7 53. Rdd1 Kc7 54. Rc3 {Osipov posted a win against one of the German competitors. He had played well, and the game achieved notoriety, but his opponent had played a dubious line in the Benoni. Sadly, I had been paired with Black against this same person and had already banked my draw, an extremely easy game because my opponent appeared to be unaware that I had played the same defense twice before. All this meant that Osipov and I were both +1, and this game took on even more importance. A win here and my tie-breaks would be awesome, defeating someone who had a win!} Kb7 55. Qf2 Kc7 56. Rcc1 Kb7 57. Kg2 Qc7 58. Rc3 Qd6 59. Rb1 Kc7 60. Ng1 { The knight finally commences its journey towards the c3-square.} Qe7 61. Kh2 { I was getting very excited about my chances in this game. I had minimized his play against my d-pawn. He dare not open the kingside. My pieces now have a path to their desired squares in this first phase, and I knew that I could carry out my plan within the constraints of 50 day rule. And then all hell broke loose! Francisco Pessoa, one of the two competitors from Portugal, offered a draw in a flat position to Steffen Bock of Germany, who accepted the draw. Almost immediately thereafter, Bock, who now had three draws on the books, suddenly resigned the rest of his games, including to me, to Osipov, and to Neto, another Portuguese player. His resignations came during the height of the pandemic and so, I assumed simply that he was sick, but there are other possible explanations, of course. We may never know the cause. Pessoa had cause to be very upset since he effectively had fallen behind the field simply by having his draw offer accepted. A protest was soon filed, and later rejected. But on the same day as Bock's resignations, Pessoa, playing Black against Neto, resigned, essentially throwing his game to his countryman. When the smoke had cleared, Osipov and I were tied for first, with Neto narrowly behind with a slightly inferior tie break. A win in this game would move me out of the tie into a large lead with only 50 games still in motion.} Nd7 62. Qe3 Qd6 63. Rd1 Ra7 64. Kg2 Raa8 65. Rcc1 Qe7 66. Rd2 Qd6 67. Ne2 Rdb8 68. Qf2 Kb7 69. Nc3 {The knight finally reaches the c3-square, beginning the pressure on the a4-pawn.} Kc8 70. Qe1 Ra7 71. Bd1 {Now the bishop joins the party. We have now made 38 moves without a pawn move or a capture.} b5 { Finally, the first pawn advance since move 33.} 72. Bh5 {The bishop resumes its most active perch immediately so as to keep Black's bishop bottled up. The next step in the has multiple possibilities, but the main idea involves threatening an exchange on b5 in order to pressure the c-file. I want to force or encourage Black to play ... b5-b4 and then ...b4-b3, when White has a winning plan with a king walk to a1 or b1, doubling the rooks on the g-file, and then pushing the g-pawn forward. The computers still do not see such plans, but humans can do so quite quickly. The computer is useful indeed in confirming that the ideal position is winning for white. I repeatedly used the computer to evaluate different piece placements iteratively within the structure.} Kc7 {There's a kind of helplessness to Black's moves. He has no meaningful way to make progress and so, he is left to parry every threat and possibility while I progress with my glacially slow plan.} 73. Qd1 Kc8 74. Qe1 Kd8 75. h4 Rab7 76. Kh3 Ke7 77. Ne2 Qc7 78. Qf2 Ra8 {Amidst my building efforts to impel him to advance the b5-pawn, a very tempting tactic emerged.} 79. cxb5 cxb5 (79... Rxb5 $2 80. Nc3 $16) 80. d4 Qd6 (80... exd4 $2 81. Rxd4 $16) 81. d5 c4 {Black's "good bishop" is now permanently buried, White has a protected passer in the center, and there are all sorts of promising possibilities for the posting of White's pieces. Imagine, for example, maneuvering the knight to b4 and c6, securing the king on the queenside, and blasting open the kingside with support from White's major pieces. Even White's light-squared bishop will gain a role in that scenario.} 82. Rc3 Nc5 83. Qf3 Qd7 {A huge think now. He now threatens to break on the kingside with g5 and attempt to seal the structure. I can avoid the pawn advance by retreating my king, but even after ...g5, I can still reorient my pieces for an eventual h4 break. The computer evaluations are simply worthless through here.} 84. Nc1 {The knight prevents any incursion with ...Nc5-b3 or ...Nc5-d3, and steers the knight towards the b4-hole. Another win is posted, this time by LeCroq of France over Schwetlick, who had also lost to Osipov. Schwetlick has strangely hung a mate in an otherwise even position. Clearly the chess gods were with me because, while LeCroq also now had two wins, both he and Osipov now had tie breakers hurt by the fact that both had defeated the same person! With the outcome of this game still uncertain, I suddenly had the best tie breaker. If all 40 remaining games were to end in a draw, I would now win the tournament outright even without a win in this game.. . but I never felt comfortable, knowing that anyone's additional win would crunch my chances.} g5 85. Na2 Bh7 86. Kh2 Bg8 87. Kg1 {There are lines where White's king belongs on the queenside as prelude to the rooks relocating to the h-file. Meanwhile, White's king can cut off black's queen from any entry squares on the kingside.} Kd6 88. Bg6 Rbb8 89. Rh2 Qa7 90. Kf1 Nd3 91. Nc1 Nc5 92. Na2 {Russia attacked the Ukraine around this time, and the ICCF soon thereafter required all Russians to play under a neutral flag. I forwarded my move with a message of peace. Osipov, a former Cosmonaut, did not respond.} Nd3 {The repetition will puzzle readers. It's a correspondence game, after all. But I was relatively low on time, and this gains time on the clock. And psychologically, we both now know that I am playing to win and that he is happy to draw.} 93. Nc1 { Sadly, the lines with} (93. Nb4 Nxb4 94. axb4 {offer no winning chances.}) 93... Nc5 94. Qe3 Nb3 95. Qe1 Qd4 96. Bh5 Rc8 97. Nxb3 axb3 98. Rd2 Qa7 99. Rd1 Bf7 100. Be2 {Finally reaching move 100, and avoiding the bishop exchange. There are still plenty of ideas, but they now depend upon an aggressive role on the queenside for white's bishop.} Be8 101. g4 {Played so very reluctantly. There were so many lines in which White's king or queen could infiltrate via the g4- and h5-squares. My hopes are dwindling, relying now on infiltration down the h-file and a well timed a3-a4.} Bd7 102. Kg2 Qc5 103. Rh3 Ra4 104. hxg5 hxg5 105. Rh6 Rf8 106. Qc3 b4 {Necessary, but good enough to draw.} 107. axb4 Qxb4 108. Qxb4+ Rxb4 109. Kf3 Ra4 110. Rc1 Ra2 111. Rxc4 Rxb2 112. Rb4 Rc8 113. Rb6+ Kc5 114. Rhxf6 Rh8 115. Rh6 Rxh6 116. Rxh6 {A pawn ahead, which looks great on the board but sadly not on the scoresheet.} Rc2 117. Rh1 b2 118. f6 Be8 119. Bd3 Rc3 {Offering a draw. Over-the-board, play would go on. The position remains complex and the lines quite fun. Readers should test their own mettle here. One of the lines even involves two promotions followed by a quick perpetual check. But we faced a clear path to a draw, and by now, there were only two games left in motion. The tournament did indeed end with 47 consecutive draws, leaving me in first place with the best tiebreaks! Surely, I missed a win here somewhere. That will continue to haunt me - the desire for an extra dose of legitimacy - but ultimately it does not matter! The collusion in mid-tournament did not determine the winner. Finally after more than two years of 12 hour chess days, I can put my feet up, enjoy the engraved silver platter, and buy a lottery ticket!} ({The simplest finish is} 119... Rc3 120. Ke2 Rc1 121. Rd1 Kd4 122. Bb1+ Kc3 123. Rd3+ Kb4 124. Rd1) 1/2-1/2 [/pgn]

หมายเหตุ: บทความนี้ปรากฏในรูปแบบแก้ไขใน . ฉบับเดือนพฤศจิกายน 2565 ชีวิตหมากรุก.