ผู้จัดการออนไลน์ 18 ตุลาคม 2547 19:56 น.
http://www.manager.co.th/CyberBiz/ViewNews.aspx?NewsID=9470000068974
"ใครๆ ก็เปิดเกมออนไลน์ ทำไมนักธุรกิจบ้านเราถึงได้ยอมกำเงินเพื่อเสี่ยงทำธุรกิจนี้กันนัก หรือว่ามันกำไรดีเสียเหลือเกิน"
ประโยคนี้ผมได้ยินบรรดาเพื่อนฝูงนักข่าวในวงการตั้งคำถามใส่ โดยเฉพาะล่าสุดอย่าง ชินนี่ดอทคอม ซึ่งเปิดตัวเกมลูเนนเซียไปเมื่อสองสัปดาห์ก่อน จนนักข่าวหลายรายต่างพาดหัวกันออกทำนองว่าถึงจะช้าแต่ก็มาแล้วอะไรทำนองนั้น
ความจริงใครจะทำคงต้องเป็นข่าวทั้งนั้นแหละครับ เพราะงานนี้ต้องพึ่งพาสื่อมวลชนให้โหมประโคมหนัก ไม่อย่างนั้นเกมที่อุตส่าห์ลงทุนซื้อมาแล้วไม่ได้โปรโมทช่วงนี้มีหวังล่องจุ้น เนื่องจากเวลาของเกมออนไลน์ต้องออกตอนนี้แหละดีที่สุด เพราะเป็นช่วงปิดเทอม เด็กๆ มีเวลาได้ทดลองเล่นหรือเข้าไปเก็บไอเท็มกันได้เต็มที่
ตัวชินนี่ดอทคอมเองนั้นเสน่ห์ของมันอยู่ที่การเป็นหนึ่งในธุรกิจที่เครือชินวัตรเข้าไปลงทุนแต่เท่าที่รู้มาธุรกิจดอทคอมตัวนี้ไม่ได้สร้างความปลาบปลื้มทางด้านรายได้ให้กับเครือนี้เท่าไรนัก และมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง เปลี่ยนแปลงทีมบริหารมาโดยตลอด เวลาทำอะไรก็มักจะเป็นเบอร์สี่เบอร์ห้าในวงการเสมอ การจะสร้างโอกาสฉกฉวยขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งด้านใดด้านหนึ่งนั้นมีไม่บ่อยนัก แถมเวลาที่ต้องการให้พี่เต้ยของตัวเองมาช่วยเหลือได้ข่าวว่าก็ยากเย็นเหลือเกิน ดังนั้นชื่อของชินนี่นั้นจะว่าขลังก็คงต้องเว้นในฐานที่เข้าใจกันได้แล้ว
คำถามของเพื่อนนักข่าวก็คือ ไอ้เงิน 60 ล้านที่ชินนี่บอกว่าจะลงทุนในเกมตัวนี้มันเป็นเงินก้อนโตเลยนะ ชินนี่จะเอาเงินมาละลายแม่น้ำครั้งใหญ่อีกหรือเปล่า? ผมเองก็ตอบไปว่าไม่รู้เหมือนกันครับ แต่บอกได้ว่าคนที่จะลงทุนทำเกมออนไลน์นั้นต้องเจอกับอะไรบ้าง
ประการแรกมีเกมออนไลน์อยู่ในมือกับเขาหรือเปล่า ถ้าไม่มีอันนี้ก็ต้องไปหาซื้อเอา ประเทศที่ฮอทฮิตที่สุดก็ต้องเกาหลีใต้ มีนักธุรกิจไทยหลายรายรับเป็นเอเย่นต์ให้กับบริษัทเกมเกาหลีกันเลยทีเดียว ไม่ต้องไปถึงเกาหลีเพื่อจะเลือกชอปปิ้งเกมหรอก นายหน้าพวกนี้เอามาประเคนให้ถึงเมืองไทย จะเอาแบบไหนก็เอาแคทตาล็อกให้ดู ชอบใจตัวไหนดาวน์โหลดแล้วเอายูเซอร์เนม พาสเวิร์ด ไปลองเล่นให้หนำใจเลย
พอตัดสินใจได้แล้วว่าจะเอาตัวไหน ก็เริ่มลงรายละเอียดเรื่องราคากันเลยครับ เกร็ดเล็กน้อยของคนที่ซื้อเกมออนไลน์มาทำก็คือ ส่วนใหญ่มักจะเลือกเกมแบบหน่อมแน้ม เด็กๆ ดูน่ารักๆ ไอ้เกมออนไลน์ที่เหมือนกับเกมพีซีปกติประเภทยิงกันเลือดสาด หรือฟันกันแบบให้เห็นจะจะคนซื้อเกมเมืองไทยไม่ชอบเลย กลัวว่าซื้อมาแล้วภาพลักษณ์ของบริษัทจะเสียหาย เนื่องจากต้องการเก็บเงินจากเด็กนั่นเอง
สนนราคาของเกมส่วนใหญ่ของเกาหลีมักจะตั้งราคากันที่ 20 ล้านเหรียญสหรัฐ หรือประมาณ 80 ล้านบาทไทยนั้นเอง ใครจะซื้อมาขายนี่ต้องชั่งใจกันหนักหน่วง เพราะนี่เป็นการลงทุนไม่ใช่เล่นเลยสำหรับสถานการณ์ช่วงนี้
เมื่อเจอราคาตั้งบรรดาอาเสี่ยมือหนักก็ต้องเริ่มต่อรองราคา เกมส่วนใหญ่นั้นเขาไม่ขายกันขาดครับ ประเภทว่ามี revenue sharing ที่จะต้องแบ่งปันกันคิดเป็นเปอร์เซ็นต์เท่าไหร่ดี หากเอาตามราคาตั้งไปเต็มๆ ส่วนแบ่งที่ให้เจ้าของเกมต่อไปก็น้อยหน่อย แต่ถ้าต่อรองเพื่อจ่ายเงินต้นน้อยส่วนแบ่งก็ต้องมากตาม งานนี้ปฏิเสธไม่ได้ เพราะเกมมันต้องมีการพัฒนา เพิ่มฉาก เพิ่มแพท เพิ่มตัวละคร เพิ่มไอเท็ม ฯลฯ ไม่อย่างนั้นคนเล่นเกมจะเบื่อ คราวนี้ก็ต้องอยู่ที่เงื่อนไขแล้วว่าเจ้าของเงินกับเจ้าของเกมมองว่าจะมีระยะเวลาเพิ่มกันตอนไหนบ้าง
หลังจากนั้นบริษัทคนไทยก็ต้องมาลงทุนตั้งเซิร์ฟเวอร์ฟาร์ม ซึ่งเป็นเงินอีกหลายล้านบาท ต้องเอาเจ้าของเกมมาติดตั้งเกมในเครื่องของตนพร้อมระบบเทรนนิ่งฝึกอบรมพนักงานคนไทยให้มีความรู้พอที่จะบร
ิหารงานต่อไปได้
หากรายใดโชคดีเปิดเบต้าแล้วมีเด็กๆ เข้ามาเล่น ช่วงนั้นก็เป็นช่วงผลาญเงินอีกระลอก แล้วพอเก็บเงินมีคนเล่นสัก 30% ของที่เล่นฟรี รายนั้นก็แฮปปี้แล้วครับ และก็ต้องภาวนาให้สมาชิกไม่หนีหายไปไหน ต้องมีการออกกริมมิคใหม่ๆ มาล่อเงินตลอดเวลา อย่างเช่น ไปซื้อการ์ดเพื่อจะได้ไอเท็มใหม่มาใช้ได้ทันที ไม่ต้องไปสะสมจากในเกม เป็นต้น
ต่อจากนั้นก็ต้องไม่ยอมให้มีใครมาตั้งเซิร์ฟเวอร์เถื่อน ตั้งศูนย์บริการหลังการขายให้ดี ป้องกันการโจมตีจากแฮคเกอร์ อันสุดท้ายก็คืออธิษฐานให้รัฐบาลอย่ามารังควาน จัดระเบียบคนเล่น จัดระเบียบร้านเล่น จัดระเบียบภาษี และอื่นๆ ขอแบบนิ่งๆ สักพักเอาให้ได้ทุนคืนก่อนค่อยใจชื้น
ครับที่จริงวิบากกรรมคนทำเกมออนไลน์นั้นมีมากกว่านี้ แต่แค่ที่เอามาเล่าให้ฟังจะได้รู้ว่าไอ้ที่จะเปิดกันเยอะๆ หนะ ระวังให้ดีก็แล้วกัน คิดให้ดี คิดให้หนัก ถ้าเจ๋งจริงแล้วค่อยกระโดดเข้ามา ไม่อย่างนั้นก็เตรียมเอาเงินไปละลายแม่น้ำได้เลย
