วันนี้ นัดสอนมี น้องภูริ กับ น้องสายไหม มากัน 2คน ขาดน้องหนู่ม เอ๊ะหายไปไหนนะ ตามกันมาด่วน วันนี้สอนทบทวนเอนเกมส์ของเก่า สังเกตดูแล้วความเข้าใจของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากัน ก็พอจะเข้าใจ จริงๆแล้วการมาเรียนกับครุฝึกนั่น เป็นเพียงการแนะแนวเบื้องต้น และการปรับแก้ความเข้าใจให้ตรงกันในหมากรุก จริงๆแล้วหมากรุกเหมือนการเรียนเลข หรือดนตรี หรือวาดรูป คือต้องมีการทบทวนส่วนตัว หรือการซ้อมส่วนตัวมากๆ จนกว่าจะเข้าใจได้ด้วยตัวเอง เลขเรียนเสร็จต้องไปฝึกซ้อมทำโจทย์ส่วนตัวมากๆ ดนตรี เรียนกะครู1 ชั่วโมง ต้องไปซ้อมส่วนตัว เป็น100ๆชั่วโมงถึงจะทำได้ชำนาญ จากประสบการณ์ส่วนตัวที่เคยฝึกกีต้าร์ หรือลีลาศ ก็เป็นในลักษณะเดียวกัน
1
เราเลยแอดซายเมนส์ งานให้ไปทำเพิ่ม ก็บอกแล้วเรียนแบบมหาวิทยาลัย โดยไม่ต้องรอเอนทรานส์เข้าไปได้ก่อน อิอิ กะอัดเด็กป 6 ให้มันแอดวานส์เท่าป ตรี เลยวุ้ยส์ ไม่รู้ จะโดนว่าลับหลังอะป่าว เลยแนะนำหนังสือให้อ่านประกอบเพิ่มเติม เป็นแนวสร้างแรงบันดาลใจ ชื่อหนังสือ 8 ขั้นตอนสู่การเป็นเศรษฐีน้อยที่มีความสุข แปลมาจากญี่ปุ่น มีแปลแล้วขายที่ซีเอ็ด นี่ก้เป้นแรงบันดาลใจในการคิดสร้างสรรค์งานของเราเช่นกัน หึหึ ใจเราอยากให้เด็ก สนุกและมีความสุข กับการเรียนการเล่นหมากรุก และเข้าใจในเชิงสุนทรียะมากกว่า ที่จะฝึกให้เก่งเป้นแชมป์
2
วันนี้ภูริถาม ครูต้นชอบเรียนเลขอะป่าว ก้บอกไปว่าชอบดิและทำได้ดีด้วย ผมก็ชอบครับ ได้ยินว่าคนที่ชอบเลขมักชอบเล่นหมากรุก เราก้เออออ ไป อือื ช่ายๆ มานึกดุก้มีทั้งส่วนจริงและไม่จริง ถ้ามาเขียนแผนภาพเวลและ ออยเลอร์ ให้ เซตคนที่ชอบเรียนเลข และเซตคนที่ชอบเรียนหมากรุก มันก้ต้องเป้น2 วงกลมโอเวอร์แลบกัน ซ้อนทับกัน นึกถึงคำพระ มันบ่แน่ดอกนาย คือพระอนิจจัง นั่นเอง มีทั้งใช่และไม่ใช่ ขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัย คนมีปัญยาไม่ติดอยู่ในฝั่งทั้งสอง ย่อมออกจากทุกขืได้ เอ๊ะเกี่ยวกันอย่างไง คือยังงี้ ของคุ่2 จับคู่สลับได้4 ยกตัวอย่าง คนชอบเลช ชอบหมากรุกด้วย คนชอบเลข ไม่ชอบหมากรุก คนไม่ชอบเลข ชอบหมากรุก คนไม่ชอบเลขไม่ชอบหมากรุก ใครเห้นลึกเห้นกว้างเห็นไกล ละเอียด ย่อมเข้าใจในคนที่เห็นได้น้อยกว่า เพราะตัวเองก้เคยโง่มาก่อนเคยติดมาก่อน ไม่รู้เรื่องเช่นกัน จนวันหนึ่งความรู้ความเห้นมันชัดขึ้น ก้หายสงสัย เหมือนหมากรุก มันก้แค่นั้นเองไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้นก้สมมุติอย่างหนึ่ง วันนี้เราบอกตัวเองได้ว่าหมากรุกไทย เราก้ไม่ได้รู้หมดทั้ง100 เปอรืเซนส์ ยังมีจุดบอดเล้กๆในความรู้สึก มันบอกว่ายังไม่หมดนะ ยังมีต่อนะ แต่ความขวนขวายมีน้อยแล้ว เลยจุดที่เคยขยันมาแล้ว บางทีการมาสอนอาจเป็นคำตอบสุดท้ายที่ตามหาในวิชาหมากรุกไทยก้ได้
3
ย้อนรอยในความทรงจำในวัยเด้ก จากเด็กน้อยตัวเล็กๆคนหนึ่ง เราเองก้โตมาในตลาด เคยเห็นคนเก่าคนแก่ ในสมัยก่อน นั่งโขกหมากรุกกันทั้งวัน ก้ด้อมๆมองๆ เมียงมองไป จนคุณลุงแกมาชวนเล่นและสอนให้ จำได้ว่า ตระแกรงเรือให้ แล้วก็ใส่กันเลย ในตลาดแถวบ้านนั้นแหละ ก้เป้น20 ปีมาแล้ว คนเก่าคนแก่ก็หายหน้าหายตาไปหมด จำได้ลางๆว่า ตอนเป้นเด็ก ได้สัมผัสหมากรุกไทยแล้วสนุกมาก สมัยเรียนประถมนะก้แหมะซาวปีมาล่ะ ล่อคำเหนือซะหน่อยเป็นการเพิ่มโวแคบบูอารี่ให้กับคนภาคอื่นเพื่อประโยชน์สูงสุดในเชิงวิศกรรม เราเองก้ได้แต้มมาจากคนแถวบ้านนั่นแหละจุดเริ่ม รุปไล่หนี เรือ ม้า มวยเม็ด มวยเม็ดนี่จำเอาเองจากลุงที่ตระแครงเรือให้ มันติดตาตั้งแต่เด็กๆ
4
หลังจากนั้นมาก้ไปดูลุงแถวหน้าตลาดสดเล่นกะเพื่อนๆ ประจำ จนตอนหลังลุงเรียกมาซ้อมให้ ยังจำได้ว่าแกบอกว่า เดี๋ยวจะขุนเอาให้เก่งเลย นั่นก้นานมาแล้ว คนเก่าคนแก่หายหน้าหายตาไปหมดแล้ว นึกแล้วใจหาย ตอนนั้น นั่งเล่นหมากรุกอยู่กะลุง พ่อมาตาม ถามว่าจะเอาแฟมมิคอมอ่ะป่าว นินเทนดดรู่นแรกๆ2 จอย อ่ะเด็กรู่นนี้คงไม่รู้จัก รุ่นประวัติศาสตร์เลย เรารีบโดดออกมาจากวงเลย ตามพ่อออกไป ทิ้งลุงเค้านั่งหน้าเอ่อ รอคนมาเล่นต่อ จำได้ว่า ซื้อ มา3500 แฟมมิคอม ในตอนนั้น สมัยปี 2530 ได้มั้ง ในราคาเมืองน่าน สมัยนั้น ก็หันไปเล่นเกมส์ตลับ จนขยับมาเล่นแผ่นดิสส์ รู่นกล่องแดง คนอายุรู่น30 อัพ คงนึกออกมั่ง สมัยนั้น ซื้อปีนังคลองเตย ทิ้งหมากรุกไปยาวเลยสมัยมัะยมต้นและปลาย เล่นหมากรุกมั่งปะปรายเล็กน้อย นั่นคือภาพความทรงจำของเด้กน้อยกะดปดลตัวผอมๆวิ่งเล่นในตลาดสดเมืองน่าน ตลาดล่าง ตั้งจิตนุสรณ์
5
6
เล่นหมากรุกไทยมาในสมัยประถม ที่รร แถวบ้าน บ้านดอนศรีเสริม ข้างตลาด ผ่านมา20 กว่าปีแล้วปีที่แล้วครูเก่า ยังมาทักทาย ยังถามว่า จำเราได้ชอบเล่นหมากรุก ก็ ยิ้มแบ่งรับแบ่งสู้กับแกไป มาเดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยเห้นเด็กรู่นหลังๆ จะเล่นกันแล้ว อาจเพราะโลกเปลี่ยนแปลงไปเร็ว เด้กยุคนี้โตมาไม่เหมือน คนรู่นก่อนๆๆ โลกยุคจรวดดาวเทียม อินเตอร์เนต อะไรมันก้สะดวกรวดเร็วไปหมด ก้อยากบอกเด็กรู่นหลังบ้าง ศึกษาประว้ติศาสตร์ไว้บ้าง เรื่องราวของคนร่วมสมัยไว้บ้าง ของดีของแท้ เราเองก้มี หมากรุกไม่ว่าชาติไหนๆ มันก้หมากรุก มรดกโลกนั่นแหละ อาจแตกต่างผิดแผกกันไปบ้างเหมือนคนแต่ละเชื้อชาติ มันก้คนเหมือนกัน ดนตรีแต่ละประเทศ มันก้ดนตรีอันเดียวกัน ต่างกันที่สไตล์และกลิ่นอายของมัน
7
วันนี้ เสาร์ที่ 6 พย มีเด้กมาเรียนกะเรา 2คน ที่ร้านหนังสือ ก้เทรนให้ไป ตามมีตามเกิดอยากรู้อะไรก้ถามเหมือนผุ้ใหญ่คุยกะเด้ก เด้กสว่นใหญ่ใจร้อนอยากเล่นเก่งกันเร้วๆ ก็เลยบอกเล่าเก้าสิบประสบการณืของตัวเองไป จะเล่นหมากรุกไปทำไม ตัวเองต้องการแค่ไหน เป้าหมายชีวิตอยู่ตรงไหน เก่งไม่เก่งไม่ใช้ไปชนะชาวบ้านเค้าไปทั่วแล้วหมายถึงเราเก่ง เพราะหมากรุกไทย ยากจะชี้ขาดหามาตราฐานยากเหมือนของประเภทอื่น แบ่งขั้นตอนขีดขั้นตายตัว ตัวแปรเหตุปัจจัย สภาพแวดล้อมแต่ละคนไม่เหมือนกัน หมากรุกเป็นเกมส์ที่ฝึกเล่นมันง่ายแต่การฝึกพัฒนาตัวเองให้เก่งมันยาก ถ้าคิดแค่อยากเก่งอยากชนะ แค่นี้มันตื้นเขินเกินไป เกมส์ที่ตัวเองชนะมาก้ปลื้มใจ ที่แพ้มาก็นั่งซึม ทั้งๆที่จริงแล้วๆ ตัวเราต้องแยกอารมณืความรู้สึกออกมาเพื่อเรียนรุ้แยกแยะถึงสาเหตุ ของรุปเกมสืในกระดานก่อน
8
ตัวเราเองในวันนี้ ก้หาใช่จะเป็นเซียนไม่ทั้งๆที่ใจมันก้เคยกระสันใคร่อยากจะเป้นในสมัยรู่นๆ กะทง วันนี้ความรู้สึกเหล่านั้นก้จืดก้จางลงไป ตามหน้าที่ วันและเวลา คงไม่มีใครหนีสัจธรรมของตัวเองพ้น หมากรุก เล่นเก่งยาก อันจริงแท้แน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง หมากชีวิตเล่นยากยิ่งกว่าหลายเท่า ตัวหมากบนกระดาน มองดุยังไงยังเห้นทั่วๆ เห้นชัดๆ ก้ขนาดมีตาก้ยังมองไม่เห้นแต้ม ประสาอะไรกับชีวิตที่วนเวียนไปในแต่ละวัน ใครจะรู้จักเข้าใจตัวเอง จิตใจ และร่างกายของตนได้อย่างแท้จริงมั่ง ทุกๆสิ่งที่่ผ่านเข้าในหมากกระดานชีวิตของเรา เราได้ตระหนักและใส่ใจแลเห้นคุณค่าหรือแต้มหมากที่ธรรมชาติคอยพรำ่บอกสอนใจเราอยู่หรือป่าว โลกนี้เป้นโลกที่จาก เ)้นโรคแห่งความพลัดพราก หมุนเปลี่ยนเวียนวน ไร้สาระหาแก่นสารมิได้ ทุกคืนๆทุกๆวันที่ผ่าน ก้ได้กีต้าร์คุ่ใจ กับหมากรุกไทยอันนั้น เป้นเหมือนเพื่อนเก่าคอยประโลมใจ ให้ผ่านคืนวันแห่งความดสก และทุกข์ยากพอกล้อมแกล้มไปได้
9
อยุ่ที่ร้านหนังสือของเจ๊ เห้นกำลังภายในอยุ่หลายเล่ม ความรู้สึก ความทรงจำอันเลือนลางในห้วงคำนึงและมโนสำนึกก้รีคอลลิ่ง หวนกลับมา เคยอ่านหนังสือกำลังภายใน ยุคนั้นก้สมัย20กว่าปีก่อน ตอนอยู่ ม ต้นที่กทม หนังสือปกหนาๆ กระดาษเหลืองนวล ซีดๆจะขาดแหล่ไม่ขาดแหล่ เพราะอ่านกันหลายมือจากร้านหนังสือเช่า ปกก้เป็นรูปสีวาดง่ายๆ ไม่เหมือนสมัยนี้ระบบการพิมพ์อย่างดี ปกอาบมันสีสวยงาม มีนักเขียนหน้าใหม่ฝีมือดีหลายๆคน แต่ตัวเราก็ไม่รู้จัก สมัยก่อนนั้นอ่านได้อ่านดีเช่ามาอ่านได้ทั้งวัน เป็นความสุขที่หาง่ายราคาถุกๆ เหตุใดหนอ ยิ่งผ่านไปนานวันความสุขอันนั้นจึงเลือนหายไป โตขึ้นมาความสุขความเข้าใจชีวิต มันช่างยากและมีราคาแพงเหลือหลาย
10
สองคนยลตามช่อง คนนึงมองเห้นโคลนตม อีกคนตาแหลมคม มองเห้นดาว แพรวพรรณดาราราย ก้ของอย่างเดียวกัน ตัวก้อยู่ในสถานที่เดียวกัน ใยเจ้า จึงเห้นไม่เหมือนกัน หรือภายนอกเหมือนกัน ภายในแลไม่เหมือนกัน โดยส่วนตัวแล้วก็คิดถึงหมากรุก ตัวอยู่เต้มกระดาน คนดุอยู่รอบวง สถานการณ์เดียวกัน แต่ละคนก็เลือกแตกต่างกัน ผลลัพธ์ก็แตกต่างกันไปในแต่ละจังหวะ แต่สุดท้ายเกมส์อย่างไรมันก้จบ ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรก็ต้องยอมรับมัน ชีวิตนร ของพวกหนู ก้เหมือนกับหมากรุกในกระดาน เมือ่หนูเปิดหมากชีวิตมาแล้ว ครู เพื่อน ครอบครัว พ่อ แม่ ญาติ และสังคม ก้เหมือนเรือ ม้า โคน ในกองทัพชีวิตของหนู วัยเด็ก วัยเแห่งความอยากรู้อยากเห็น วัยแห่งความตื่นเต้นเรียนรู้ ถ้าหนูโอเพ่นนิ่งหมากชีวิตของหนูมาดี ทำทางหมากทางชีวิตมาสวยงาม ทำใจให้กว้าง และศึกษาวิชาให้หลากหลาย จังหวะชีวิตช่วงต่อมา หนูก้เล่นเกมส์ง่ายเดินหมากสบาย ชนะได้ง่าย ไม่ได้หมายความว่าชนะแน่นอน เพราะแต่ละย่างก้าว เทมโปของชีวิต มีทั้งกับดักและรางวัล บ่อพรางให้ตกหลุม ไม่รู้สักกี่มากน้อย ชีวิตของแต่ละคนที่ได้ รู้จัก และได้พานพบ คือหนังสือตำราเล่มใหญ่ ที่เป้นครูอาจารย่ืสอนใจเรา หมากรุกหมากชีวิตเกมส์ที่ยากแท้หยั่งถึง
11
โอเพ่นนิ่ง มิดเดิลเกมส์ เอนเกมส์ หมากชีวิต ใครรู้แจ้ง ช่วยชี้แจง แถลงไขใคร่รู้หน่อย หลงเรื่องเล่าเฝ้าคอยฟัง ใฝ่กระสัน อันตัวเรา คนนี้ก็เท่ากัน ชีพอาสัญสิ้นใจ ก็สิ้นลม หลงพร่ำรำพันพรากว่าจะจาก เป้นผีเฝ้าคอยกระดาน หมากรุกไข แต้มหมากเด็ด เก้บงำ ไม่บอกใคร จนสิ้นใจ จึงรู้ว่า ไร้ค่าเอย หมากชีวิต ใครหนอจึงรู้แจ้ง หากเพียงแม้น บอกมาว่า ว่าอยู่ไหน จะบุกนำ้ลุยไฟ ไม่หวั่นเลย ขอแค่เฉลยเอนส์เกมส์ หมากชีวิตจบสิ้นกัน ภะวะตุสัพ พะมังคะลัง รักขันตุ สัพพเทวะตา สัพพะพุทธา เวนะ สัทธาโสตถี ภะวันตุ เต ฯลฯ ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลายทั้งปวง ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมทั้งปวง ด้วยอานุภาพแห่งพระสงฆ์ พระอริยสงฆ์ทั้งปวง ขอความสวัสดีทั้งหลายจงมีแก่สรรพชีวิต สรรพจิตวิญญาณ ทั้งหลายเทอญ สาธุๆๆ ตราบจนบรรลุมรรคผลนิพพาน กันทุกถ้วนหน้าเทอญ
12
อันโบราณนี่หนา คำครูเก่า จึงบอกเล่า สู่รุ่นหลังเจ้าอย่าหาย อย่าถือคนบ้า อย่าว่า คนเมา ผมไม่ใช่เซียนหมากรุก เป้นแค่คนๆหนึ่งที่ชื่นชอบหมากรุกเท่านั้น ผมไม่ได้เมานำ้้เมาแต่เมาหมากรุก เป้นแค่คนที่งมงายในหมากรุกคนนึงเท่านั้น จากวิศวะที่เคยคิดจะเป้นเซียนหมากรุก
วันนี้ นัดสอนมี น้องภูริ กับ น้องสายไหม มากัน 2คน ขาดน้องหนู่ม เอ๊ะหายไปไหนนะ ตามกันมาด่วน
[ 05/11/2010, 21:39:08 ] 
ย้อนรอยในความทรงจำในวัยเด้ก จากเด็กน้อยตัวเล็กๆคนหนึ่ง เราเองก้โตมาในตลาด เคยเห็นคนเก่าคนแก่
เล่นหมากรุกไทยมาในสมัยประถม ที่รร แถวบ้าน บ้านดอนศรีเสริม ข้างตลาด ผ่านมา20
ตัวเราเองในวันนี้ ก้หาใช่จะเป็นเซียนไม่ทั้งๆที่ใจมันก้เคยกระสันใคร่อยากจะเป้นในสมัยรู่นๆ กะทง
อยุ่ที่ร้านหนังสือของเจ๊ เห้นกำลังภายในอยุ่หลายเล่ม ความรู้สึก
โอเพ่นนิ่ง มิดเดิลเกมส์ เอนเกมส์ หมากชีวิต ใครรู้แจ้ง ช่วยชี้แจง แถลงไขใคร่รู้หน่อย