|
|
[ กลับหน้าหลัก ]
อย่าวัดคนที่ภายนอก
อย่าวัดคนที่ภายนอก
(FW ดีๆ จากเพื่อนที่แสนดี)
สุภาพสตรีในชุดกระโปรงผ้าฝ้ายเรียบๆกับสามีของเธอในชุดสูทเนื้อผ้าธรรมดาๆ ก้าวลง
จากรถไฟในชานชาลาสถานีเมืองบอสตัน
ทั้งคู่ยืนรออย่างสงบอยู่หน้าสำนักงานอธิการบดีมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
เลขานุการสาวดูออกในแว่บเดียวว่าสามีภรรยาซอมซ่อคู่นี้มาจากบ้านนอก
และไม่น่ามีธุระอะไรในมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดแห่งนี้ได้
หล่อนขมวดคิ้ว
"เราต้องการพบท่านอธิการบดี" สามีกล่าวนุ่มนวล
"ท่านติดนัดตลอดทั้งวัน" เลขาฯสะบัดเสียงเล็กน้อย
"งั้นเราจะรอ" ภรรยาตอบ
เป็นเวลาหลายชั่วโมงที่เลขานุการทำเป็นไม่สนใจ
โดยประมาณว่าทั้งคู่คงทนไม่ได้และกลับไปเอง
แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่
เลขาฯสาวเริ่มไม่แน่ใจจึงต้องรบกวนเวลาท่านอธิการบดี
"พวกเขาคงแค่อยากพบท่านครู่เดียวก็กลับ" หล่อนอธิบาย
ท่านอธิการบดีถอนใจด้วยความเบื่อหน่ายแล้วก็พยักหน้าเสียไม่ได้
จริงๆแล้วคนสำคัญระดับท่านอธิการจะมีเวลาพบคนระดับนี้ได้อย่างไร?
แต่นั่น เถอะนะ ท่านคิด ดีกว่าปล่อยให้คู่สามีภรรยาบ้านนอกป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้ให้ใครต่อใครมาเห็น
ท่านเชิดหน้าอย่างทรงเกียรติใส่ทั้งคู่
ภรรยากล่าวขึ้น "ลูกชายของเราเคยเรียนในฮาร์วาร์ด 1 ปี
เขารักฮาร์วาร์ดมากและเขาก็มีความสุขที่นี่อย่างยิ่ง
แต่เมื่อปีที่แล้วเขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต
สามีและดิฉันก็เลยอยากทำอะไรสักอย่างไว้เป็นที่ระลึกถึงเขาในมหาวิทยาลัยแห่งนี้
ท่านอธิการไม่รู้สึกร่วมแต่อย่างใด เพียงแต่ช็อคเล็กน้อย"
"คุณผู้หญิง เราไม่สามารถสร้างรูปปั้นให้กับทุกคนที่เคยเรียนฮาร์วาร์ดแล้วก็ตายหรอกนะ
ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนั้น ที่นี่คงดูไม่ต่างไปจากสุสานแน่"
"โอ...ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ ท่านอธิการบดี" ภรรยารีบอธิบาย
เราไม่ได้ต้องการจะสร้างรูปปั้น เราคิดว่าเราจะสร้างตึกให้ฮาร์วาร์ดต่างหาก"
ท่านอธิการกรอกตาไปมา เขามองไปที่ชุดผ้าฝ้ายกับสูทบ้านนอก
"สร้างตึก! พวกคุณรู้ไหมว่าใช้เงินเท่าไรในการสร้างตึกสักหลังหนึ่ง
เราใช้เงินไปมากกว่า 7.5 ล้านดอลลาร์แค่ตอนเริ่มก่อตั้งฮาร์วาร์ดนี่"
สุภาพสตรีเงียบกริบเป็นครู่
ท่านอธิการรู้สึกโล่งอก ในที่สุดสามีภรรยาคู่นี้ก็ถูกกำจัดไปได้เสียที
...แล้วภรรยาก็หันมาพูดกับสามีเบาๆว่า
"ใช้เงินแค่นั้นเองน่ะหรือในการสร้างมหาวิทยาลัย?
แล้วทำไมเราไม่สร้างของเราเองสักแห่งหนึ่งล่ะ?" สามีผงกศีรษะ
สีหน้าท่านอธิการเต็มไปด้วยความงงงวยสุดขีด
แล้วนายและนาง ลีแลนด์ สแตนฟอร์ด ก็เดินทางไปยังพาโลอัลโตในแคลิฟอร์เนีย
ที่ๆพวกเขาก่อตั้งมหาวิทยาลัยภายใต้นามสกุลของครอบครัว
เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ลูกชายที่ฮาร์วาร์ดไม่เคยเห็นคุณค่า
............ ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... .......
มันเป็นเรื่องประวัติความเป็นมาของมหาวิทยาลัย Standford ในสหรัฐฯ
ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยชื่อดังคู่แข่งกับมหาวิทยาลัย Harvard
แต่มันสะท้อนให้เห็นถึงค่านิยมของคนที่ชอบตัดสินคนอื่นจากเปลือกนอก
และอเมริกาประเทศที่เราอยากจะเอาตามอย่างเขาเหลือเกิน!!
|
โดย : พิ้งค์ลาเต้ [ 20/11/2009, 20:08:37 ] |
1
ขอบคุณพี่พิงค์มากเลย บทความดีมากเลยจ้า *-* |
โดย : โคนมู๋มู๋ [ 20/11/2009, 20:43:31 ] |
2
...ขอบคุณ ท่านโคนมู๋มู๋ มากค่า...
|
โดย : พิ้งค์ลาเต้ [ 20/11/2009, 21:38:17 ] |
3
ชาวเอเชียในสายตาของที่นี่...
!!.....เราเปรียบเสมือนกาฝากสังคมของเขา
ชาวเอเชียกระจอก(อันศิวิไลย์)
.....เพราะส่วนมากมาอยู่ในนาม เรฟูจี(ผู้ลี้ภัย)
สงคราม..เช่น ลาว กัมพูชา..!
จากประสบการณ์ตรงของ
พี่ทิวครับ. |
โดย : นายเมือง - Դ : 77777777777777777 - [ 26/11/2009, 03:48:11 ] |
4
ส่งประสบการณ์ ดีๆ และรูปจากต่างแดนมาเผื่อแผ่น้องๆบ้างนะคะ... ขอบคุณนายเมืองค่ะ
|
โดย : พิ้งค์ลาเต้ [ 29/11/2009, 19:47:40 ] |
|
|
|
E-mail: webmaster@thaibg.com |
Copyright 2002-2024@www.ThaiBG.com (Thailand), All Rights Reserved |
|
|
|
|