| |
 |
[ กลับหน้าหลัก ]
แด่..สมาชิกที่แสนดีมีน้ำใจ จึงเขียนกลอนมอบให้จากใจจริง
|
1
แด่ บูดู17
บูดูที่ยิ่งใหญ่
เคยเกรียงไกรในไทยบีจี
มาบัดนี้กลับพากันหลบหนี
เห็นเหลือมีเพียงหนึ่งเดียว
เลขสิบเจ็ดช่างเด็ดเหลือ (บูดู17)
ไม่น่าเชื่อว่าแสนเปรี้ยว
ประหนึ่งอาชาเปรียว
ที่จะเลี้ยวหนีใครเป็นไม่มี
ชอบเอแมทอย่างล้นเหลือ
ไม่น่าเชื่อเหลือแต้มเท่านี้
โคโมกุเล่นบ้างเป็นบางที
เล่นได้ดีเกินคาดหมาย
เมื่อเล่นก็มุ่งมั่น
มรรยาทนั้นดีเหลือหลาย
เป็นที่รักทั้งหญิงชาย
ทึ่งไม่วายเมื่อได้เห็น
ขอให้จงโชคดี
มีชีวิตที่ชุ่มเย็น
ภัยร้ายใดจงกรายเว้น
เรื่องลำเค็ญอย่าได้มี
เจอเมื่อใดโปรดทักทาย
อย่าหลบหายหรือหลีกหนี
เล่นกันดูสักที
คงจะดีอย่างยิ่งเอย |
โดย : กินแต่หมู  [ 17/12/2008, 08:44:38 ] |
|
4
ลูกขวัญ. อ่านแล้วจ้า คิคิ
|
| โดย : ลูกขวัญ [ 18/12/2008, 12:25:35 ] |
|
8
แหะๆ
แต่งกลอนมะเปงอ่า..ค่ะ
วันๆแต่งแต่หน้า..แหะๆ
|
โดย : ปูขี้บ่น - Դ : 12345 -  [ 19/12/2008, 10:22:59 ] |
|
10
แด่.......*แดงลอเยอร์
*แดงลอเยอร์ ชื่อนี้ มีปมซ่อน
แต่ว่าไม่ ยอกย้อนให้ ฉงนฉงาย
บอกเป็นนัย ให้ทราบกัน ทั้งหญิงชาย
นักกฏหมาย ธรรมศาสตร์ มาดหรูจริง
เล่นหมากรุก ทุกวัน ไม่ว่างเว้น
หากจำเป็น ต้องหยุดไป ใจทุกข์ยิ่ง
จะทำการ ใดใด ให้ประวิง
ด้วยใจวิ่ง มาสิงอยู่ ห้องออนไลน์
เคยเล่นจน ไหล่ทรุด ต้องหยุดเล่น
ต้องไปเป็น คนไข้ อย่างใจหาย
ผ่าตัดเอ็น ที่พลิก จนคลี่คลาย
ก็โยกย้าย มาโขกต่อ พอเย็นใจ
คราต้องเปลี่ยน ที่อยู่ใหม่ ใจเจียนขาด
สายโทรศัพท์ ยังไม่พาด แทบเป็นไข้
หลายวันผ่าน ปานเดือนปี ค่อยมีไป
อย่างว่องไว รีบเปิดใช้ ในทันที
เห็นติดดาว เหลืองพราว ราวเซียนใหญ่
รีบถามไป มีความหมาย อะไรนี่
*แดงลอเยอร์ ตอบมา ว่าที่มี
ด้วยเล่นมา นานหลายปี ฉะนี้เอย
ด้วยความเคารพ |
| โดย : กินแต่หมู [ 19/12/2008, 14:46:22 ] |
|
11
แด่....................ขุนสันต์
นามขุนสันต์ นั้นได้ แต่ใดมา ?
บ้างก็ว่า บ้าหมากรุก ขลุกเต็มที่
จึงนำขุน นำหน้าชื่อ ดูเข้าที
บ้างก็มี ความเห็น เป็นอีกทาง
ด้วยท่วงท่า อาจอง ทรงโบราณ
จึงเปรียบปาน ว่าดังขุน ก็มีบ้าง
บางคนว่า หนวดผมเครา ที่ปล่อยวาง
ดูรกร้าง อย่างเป็น ขุนมุนี
ฝีมือมี พอตัว มั่วบางครั้ง
เมื่อลงนั่ง หน้ากระดาน แสนสุขศรี
ทุ่มเทให้ วงการ Chess มาหลายปี
และก็มี เผื่อแผ่ให้ หมากรุกไทย
นำข่าวสาร มาเจือจาน ทุกทุกหมาก
เป็นเรื่องยาก ต้องดิ้นรน ค้นมาให้
เราได้อ่าน สารพัด อย่างฉับไว
ที่จะหา เทียมได้ อย่าไปหา
ในวาระ ดิถี ขึ้นปีใหม่
ขอจงได้ สมมาตร ปรารถนา
ทั้งข้าวของ เงินทอง จงไหลมา
ฝีมืออย่า คงที่ มีปั๊ดตะนา
ด้วยความรักและขอบคุณในความมีน้ำใจอย่างล้นเหลือ
|
| โดย : กินแต่หมู [ 19/12/2008, 21:57:59 ] |
|
12
แด่....หมูหมู
อยากจะกล่าว คำกลอน สอนหมูหมู
อยากให้รู้ ว่าช้าง เก่งแค่ไหน
เสือวังปู ที่ว่าแน่ แพ้กระจาย
อีกมากมาย ที่เข้ามา ต้องปราชัย
ท่านเป็นแค่ หมูหมู ตัวเล็กเล็ก
แถมยังเด็ก เรื่องรุก ต้องแก้ไข
ข้าเป็นช้าง ขี้โม้ แสนสุขใจ
หากวันใด ไม่โดนด่า ข้าไม่นอน  |
| โดย : ช้างวังปู [ 22/12/2008, 09:00:48 ] |
|
14
09จะมาถึง
ช้างซาบซึ้งเป็นนักหนา
ที่เข้าบีจีมา
สุขหรรษาทุกคืนวัน
ขอบคุณผู้เกี่ยวข้อง
และพวกพ้องที่สร้างสรรค์
บีจีที่รู้กัน
อยากบอกนั่น(ฉันรักเธอ)
(ขอให้ทีมงานและผู้เกี่ยวข้องมีความสุข)  |
| โดย : ช้างวังปู [ 22/12/2008, 11:57:52 ] |
|
16
ใครว่าคะแนนไม่สำคัญ
คะแนนไม่สำคัญ ?
ถ้าเช่นนั้นมาให้ฉัน
ด้วยว่าอยากได้มัน
หากได้พลันแสนสุขใจ
ทุ่มเทเข้าต่อสู้
รู้ทั้งรู้สู้ไม่ไหว
แต่สุดหาทางใด
อยากจะได้เรทเต็มที่
ยิ่งเล่นก็ยิ่งท้อ
คะแนนหนอคอยวิ่งหนี
เหลือน้อยอย่างสิ้นดี
อยากจะมีสักห้าพัน
เซียนใหญ่ที่เล่นอยู่
โปรดรับรู้อย่าเหหัน
หากคะแนนพอแบ่งปัน
โปรดให้ฉันอย่าให้ใคร
จะทยอยค่อยสะสม
คงไม่ตรมนานเท่าใด
วันหนึ่งหากสมใจ
ได้ก้าวไปโชว์ห้องเซียน
เอิ๊กๆ (แหะๆ)
|
| โดย : อภิมหาก๊วน [ 22/12/2008, 16:06:58 ] |
|
17
ได้อ่านกลอนของคุณกินแต่หมู
ได้รับรู้ในอารมย์ที่หม่นหมอง
ถ้าพวกเราไม่ช่วยกันประคอง
พวกเราต้องช่วยกันสร้างฝันเอย 
แต่งสนุกฯนะครับท่านทั้งหลาย |
| โดย : อิจิ [ 22/12/2008, 20:08:27 ] |
|
18
คนอะไร กินแต่หมู
แล้วชอบรู้เรื่องชาวบ้าน
เสมือน ท่านมีฌาณ
หรือเพียง ยาน ห้อยโตงเตง
มาแซวลอกการบ้าน
ไม่ทำงาน มัวบรรเลง
เล่นรุกขลุกนอนเขลง
มิหวั่นเกรงขอบตาดำ
แลคล้ายหมีแพนด้า
ยลทุกคราดูน่าขำ
นี่หนาใช่เวรกรรม
ที่ต้องทำเพราะรักจริง
บูดู ที่สิบเจ็ด
น้ำตาเล็ดเพราะเพื่อนทิ้ง
บูดูมีมากจริง
อาจแอบอิง มีคนเดียว
พญาครุฑ ช้างวังปู
มือชั้นครูแต้มแสบเสียว
กระดกแก้วชอบเพียวเพียว
เผลอแผล็บเดียวครึ่งค่อนกลม
ซุ้มวังปูเคยซู่ซ่า
พี่ช้างพาดังฟ้าถล่ม
บัดเดียวมิเกลียวกลม
คงเสียรมณ์ต้องเสียตังค์
แดงลอเย่อร์ผู้ทนนาน
คือตำนานนายบุญยัง
กำแพงเพชรกำแพงพัง
ยังจีรังไม่เสื่อมคลาย
ขุนสันต์ชื่อคมชัด
มาตามนัดเพื่อสหาย
รักบีจีมิเสื่อมคลาย
แม้ชีพวาย กำเม้าส์คง
ใครแซวเฉลิมทอง
ใช่อา-จอง อย่าอาจ-องค์
โอ้พลาด มาดทนง
ร่วมเผ่าพงศ์ รักผูกพัน
ลูกขวัญ อ่านแล้วจ้า
หัวเราะร่า เฉกรู้ทัน
ใจบิน โบยผกผัน
สีเดียวกัน นั่นชมพู
มังกรพยายม
เอแมทสมเชิงขั้นครู
ประกาศให้โลกรู้
ดูมาดูเทพบิงโก
น้องปูแกขี้บ่น
แถมซุกซนชอบคนโอ๋
รูปร่างไม่ใหญ่โต
แต่โอ้โห โตที่ใจ
อภิมหาก๊วน
มาชักชวนหน้าใสใส
ชี้หน้าว่าใครใคร
บอกมาได้ไม่สำคัญ
คะแนนบอกคุณค่า
หากได้มา ด้วยฝ่าประจัน
เพื่อนขอ ก็แบ่งปัน
เดี๋ยวตกชั้น มันโกรธตาย
แต่งมาก็มากแล้ว
หากไม่แคล้วหาจุดหมาย
สุดท้ายอาจต้องตาย
หัวใจวาย มิได้นอนนน
แล้วพบกันอีกครับ
|
| โดย : ขุนโชคชัย - Դ : 0805272376 - [ 23/12/2008, 01:58:09 ] |
|
19
แด่.............ขุนโชคชัย
ขุนโชคชัยเหตุใดมากับหุ่น
จะหมกมุ่นหุ่นฮอนด้าไปถึงไหน
หรือว่าอาซิโม่เก่งรุกไทย
ขุนจึงใช้ให้เล่นแทนแสนประหลาด
อย่าให้รู้เล่นออนไลน์ใช้ตัวนี้
เพราะเห็นทีว่าขุนอาจถึงฆาต
ให้แปลกใจแต้มที่ใช้ช่างเปรื่องปราด
อย่างมีมาดเซียนใหญ่ไล่ทุบตี
เล่นเมื่อใดฉันพ่ายกระจายกระเจิง
โดนระเบิดเถิดเทิงต้องคอยหนี
มีบางคราดูท่าว่าจะดี
แต่สุดท้ายพ่ายทุกทีหนีจนตาย
หากเล่นกันคราวหน้าเห็นท่าว่า
จะต้องหาเซียนใหญ่สักหลายหลาย
ทั้งหนูเพชรแหว่งจิบแดงแผลงลวดลาย
รุมกันให้ขุนน้องชายตายสักที
แซวน้องโชคด้วยความรักและระลึกถึงเสมอ |
| โดย : กินแต่หมู [ 23/12/2008, 07:39:28 ] |
|
20
กิน ฟรีเบี้ย เรือเม็ด แทบโยนผ้า
แต่ ตัวข้า นักสู้ บู๊ล้างผลาญ
หมู ไม่กลัว น้ำร้อน รอบกระดาน
ขุน แทบคลาน รับหน้า เรือม้าโคน
โชค ก็ดี หนีเก่ง ยากอาสัญ
ชัย นาทยัน อุทัย ไม่หวั่นไหว
หมู เล่นด้วย เมารถ เดินทางไกล
หมู มั่วไป โดนศอก กลับชักเลย
สำหรับท่านขุนโชคชัย วิ่งทั่วกระดาน
และท่านกินแต่หมู หรือ หมูหมู แทนคำขอบคุณ
ท่านรุ่นพี่ทั้งสองที่ได้มอบกลอนให้ครับ
ผมเลยได้มีโอกาสได้ลองความรู้เก่าวิชาภาษาไทย
ท่านไหนมีเวลา ถ้าว่างๆ ก้อลองแต่งหนุกๆครับ
เมอร์รีคริสมาสต์ กับสุขสันต์ปีใหม่ ทุกท่านค้าบบบบ
|
| โดย : ลอกการบ้าน [ 23/12/2008, 11:11:43 ] |
|
21
อำ ภาคราจากฟ้า อาภรณ์
ลา ลับล่วงฤทัยรอน ห่อนแก้
อา ยุเริ่มแคลนคลอน คงเคลื่อน
ลัย ร่ำยากยุดแล้ แน่แท้ วัยชรา
ปี ใหม่ใครหลากล้วน มวลพร
กุน นั่นหรือคือสุกร แกร่งกล้า
หมู หมูพี่เคยสอน พร่ำนา
ทอง ประกายสว่างหล้า ค่าแท้ ควรเมือง
มอบแด่พี่น้องไทยบีจีทุกท่านโดยเฉพาะพี่หมูหมู
เนื่องด้วยต้องลาปีหมู และผมชอบกินหมู
ผลสุดท้าย......ผม..ก็เริ่มลงพุงเหมือน..หมู อิอิอิ  |
| โดย : ขุนโชคชัย [ 23/12/2008, 12:51:09 ] |
|
23
แด่.......keo
keo ในวันนี้
มีเรื่องที่น่าปวดหัว
งานประจำยังพันพัว
ต้องมามั่วไทยบีจี
ชอบเล่นเกมหมากรุก
ขลุกอยู่ได้ไม่มีหนี
ฝีมือเข้าขั้นดี
มีดีกรีเป็นกระบุง
เหรียญทองกีฬายู.
ที่มีอยู่ก็หลายถุง
ความรู้มีเต็มพุง
ยังหมายมุ่งพัฒนา
สอนเด็กที่เชียงใหม่
ด้วยหัวใจปรารถนา
หลายคนเริ่มรุดหน้า
ก้าวขึ้นมาให้เห็นกัน
ทำงานอย่างสุขี
ด้วยว่ามีความขยัน
ระดมพวกพ้องพลัน
เพื่อผลักดันไทยบีจี
ให้ก้าวหน้าต่อไป
จะอย่างไรไม่มีหนี
เริ่มต้นน่าจะดี
แรงใจมีสู้ต่อไป
พึ่งได้เป็นเอฟเอ ( Fide Arbiter )
อย่างดูเท่แลเก๋ไก๋
ภาระอีกยาวไกล
จะอย่างไรคงได้เห็น
น้ำใจที่มีให้
สากลไทยไม่มีเว้น
ต่อเนื่องจึงมาเป็น
หัวเรือใหญ่ไทยบีจี
ด้วยความรักยิ่ง |
| โดย : กินแต่หมู [ 23/12/2008, 13:33:50 ] |
|
26
มาจะกล่าวบทไป
ณ เชียงใหม่เมืองมนต์ ชนใฝ่หา
ร่มแดนช้าง ชูคบเพลิงเริงอุรา
แดนศึกษา แดนบ่มเพาะประสบการณ์
ฝนตกขี้หมูรี่ ปีสองแปด
กระปอดกระแปดเสียงบ่นน่าสงสาร
แอบย่องเข้ามาก็ช้านาน
ไม่เห็นเคยแย้มบานประตู
อ่านป้ายว่าชมรมกีฬาในร่ม
ขื่นขม เดินเสียเที่ยวน่าอดสู
ด้วยว่าโง่หรือว่าเรานั้นไม่รู้
มีผู้ดูแล ยามกลางคืน
คืนวันหนึ่ง ให้ระทึกใจเต้นถี่
มองเห็นมีแสงนีออนให้ยิ้มรื่น
เสียงคนจั่วไพ่ฟังฮาครืน
ชี้ชัดยันยืนเป็นการพนัน
ด้วยไม่รู้ ไพ่ที่ถือนั้นคือ บริดจ์
จึงไมคิดไปเวียนวก จะผกผัน
เห็นพี่พี่แต่ละคนวัยเกินครัน
มิรู้ทันจึงถอยกลับไม่เข้าไป
มาวันหนึ่ง ทะลึ่งเห็นเศษกระดาษ
คล้ายฉีกป้าด เอามาวาดเขียนบอกไบ้
รับสมัครนักกีฬามหาลัย
ใครสนใจให้มาลงชื่อเลย
ก้าวเดินอาด พรวดพราด ด้วยเกรงพลาด
มิเคยหวาด เกรงใคร ทั้งหลายหน้า
นึกกระหยิ่ม เราก็หนึ่งในพารา
จับปากกา เซนสมัคร อย่างฉับไว
โปรดติดตามตอนต่อไปครับ
 |
| โดย : ขุนโชคชัย [ 24/12/2008, 00:14:28 ] |
|
27
ย้อนอดีต ชมรมกีฬาในร่ม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ก่อนจะอ่านงานขุน โชคชัย
ขอคั่นเวลาไว้ ที่นี้
ย้อนหลังยังเรื่องราว เคยมีมาก่อน
จับครั้งตอนวัยเยาว์ กว่านี้นานโพ้น
++++++++++++++++++++++++
ขอเล่าเรื่อง ชมรมกีฬาในร่ม
ที่ตัวผมประสบมาเมื่อคราโน้น
เมื่อเริ่มต้นนั้นยังแสนง่อนโง่น
ก่อนจะโชนชัชวาลปานตะวัน
เริ่มแต่ปีหนึ่งแปดเริ่มแผดแสง
ตั้งแสดงเป็นชมรมดุจดั่งฝัน
ตัวประธานก่อตั้งยังจำกัน
ว่าชื่อนั้น สมเกียรติ สิงห์มณี
มีผู้เล่น ที่แข่ง แรงเคียงคู่
ทั้งเรียนอยู่ ร่วมคณะ ศึกษาฯ นี้
เรื่องฝีไม้ ลายมือ ก็มากมี
ชื่อว่าพี่ สุทธิโพธิพานิช
ทีมงานที่ สำคัญ จำแม่นมั่น
ขอบอกกัน สมพงษ์แสงศิวฤทธิ์
แต้มหมากรุกขอใครอย่ามาสะกิด
ไม่เคยฟิตไม่เคยเล่นเป็นแต่หนี
เริ่มเข้าแข่งกีฬามหาลัย
ประเภทหมากรุกไทยถนัดถนี่
ทั้งสมเกียรติ สุทธิ ล้วนมีดี
เป็นมือที่ หนึ่งสอง จองข้างเคียง
กินแต่หมู ยังเด็กใหม่ ไม่เอาไหน
เริ่มเล่นหมากรุกไทย ดังขึ้นเขียง
พัฒนา แสนช้า มาเรียงเรียง
แต้มมีเพียง ต้อนหมูน้อย หนักใจนัก
แต่ได้เป็น มือสาม สมศักดิ์ศรี
ด้วยไม่มี ผู้ใด มาสมัคร
มติของ ชมรม จึงพร้อมพรัก
ว่าคงจัก ไร้ทางอื่น อย่างขื่นใจ
แข่งขันช่วง ปลายปี ที่ก่อตั้ง
ต้องพลาดพลั้ง ตกรอบ สู้ไม่ไหว
แข่งเป็นคู่ หมูดูอยู่ แสนขัดใจ
แต่จะทำ อย่างไรได้ แค่สำรอง
ทั้งฝีมือ ก็ด้อยกว่า ไม่น่าเชื่อ
ตะแคงเรือ เหลือตอนท้าย ให้แสนหมอง
หากพนัน ก็ต้องพลัน น้ำตานอง
เรือทั้งสอง หายจ้อย ขุนพลอยจน
อีกสองปี ต่อมา กีฬางด
การเมืองบด ขยี้ ทุกแห่งหน
ชมรมต้อง ปิดไป อย่างชอบกล
สัปดน จนกีฬา ต้องว่างเว้น
จวบกระทั่ง ปีสองหนึ่ง จึงเริ่มใหม่
ชมรมได้ ตั้งไว้ อย่างแสนเข็ญ
ด้วยประธาน เล่นหมากรุก ยังไม่เป็น
จึงลำเค็ญ ช่วยกันผลัก ทุลักทุเล
ครั้นเมื่อถึง กีฬา มหาลัย
ต้องแปลกใจ มากมาย ไม่แสร้งเส
เพราะว่ามี หมากฮอส ให้ได้เฮ
ด้วยเล่นมา จำเจ อยู่หลายปี
ประธานกีฬากลาง ในปีนั้น
ยังจำมั่น กระทั่ง จนวันนี้
ชื่อว่าโก้ มีคุณพ่อ เป็นคนดี
ดังเต็มที วศิษฐ์ เดชกุญชร
(ท่าน พล.ต.อ.วศิษฐ์ เดชกุญชร ใช้ชื่อลูกชายท่านนี้เป็นนามปากกาในงานเขียนว่า "โก้ บางกอก")
หลังประชุม มาคุยกับ กินแต่หมู
บอกที่รู้ กันมา อย่าว่าสอน
เห็นว่าเก่ง หมากรุกไทย ไยตัดรอน
กลับไปย้อน ส่งชื่อแข่ง หมากฮอสไป
ก็ตอบไว้ หมากรุกไทย ไม่ได้เรื่อง
หากหมากฮอส มีแต้มเฟื่อง พอจะไหว
้เหรียญทองแน่ ขอรับรอง ให้เบาใจ
หมากรุกไทย ให้แข่งไป ก็เท่านั้น
พอตอบโก้ กลับห้องนอน ย้อนนึกได้
หาเรื่องขาย ขี้หน้า แล้วตัวฉัน
แต้มที่มี แค่พอโชว์ ให้ดูกัน
ด้วยว่ามัน แต้มบ้านนอก แถวคอกนา
ไปสู้กับ เหล่าเซียนใหญ่ ในเมืองหลวง
หากโดนแต้ม ถล่มทะลวง จนพลาดท่า
ที่บอกไป กลายเป็นโม้ น่าระอา
จึงต้องมา เร่งเสาะหา แต้มมาตุน
{การแข่งขันหมากฮอสในกีฬามหาวิทยาลัยเมื่อปี 2521 ที่มหาวิทยาลัยมหิดล ทำให้ผมได้พบกับเซียนใหญ่ตัวเป็นๆ เป็นครั้งแรก ได้แก่ พญามังกร (ซ้ง แซ่ลิ้ม) แว่นใหญ่ (ศุภกิตติ์ หิรัญยาภาพงษ์) แว่นเทคโน (ชุมพล
เพ่งภูมิพณิช) กิจเล็ก (สุกิจ แสงประดับ) ฯลฯ ซึ่งล้วนเคยได้ยินแต่ชื่อเสียง
แต่ที่ต้องหนักใจคือ คู่แข่งอย่าง ไฝเชียงราย-ศิลปากร (แชมป์เก่า พี่ชายคุณเฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ศิลปินใหญ่) และสองหมอคือ หมอพิษณุ สุขเวียง-จุฬา และหมอวิชัย วงษ์ภูวรักษ์-มหิดล
เมื่อจบการแข่งขันรายการนี้ ทำให้ผมได้รู้ว่าโลกของหมากฮอสช่างกว้างไพศาลใหญ่นัก และแทบเลิกเล่นหมากฮอสไปเลย}
(ยังมีต่อ..) |
| โดย : กินแต่หมู [ 24/12/2008, 14:17:15 ] |
|
31
ย้อนอดีต ชมรมกีฬาในร่ม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (ต่อ)
หาคู่ซ้อม สุดแสน จะยากเข็ญ
ไร้ผู้เป็น หลักด้วย ช่วยเกื้อหนุน
จะไปเล่น พนัน ก็ไร้ทุน
เจ้าประคุณ ช่างท้อใจ กระไรหนอ
วันเดือนผ่าน เลยไป ไม่ไวช้า
ก็เข้ามา ตึกจานบิน ถิ่นคุณหมอ
ได้พบทั้ง เซียนใหญ่เล็ก ที่มาออ
ตัวฉันหงอ เริ่มจะสั่น หวั่นหวาดนัก
ถึงเวลา ให้ทุกคน เริ่มเล่นได้
ตัวฉันคล้าย ถูกใคร มาไสผลัก
คล้ายละเมอ เจอคู่เล่น ก็ทายทัก
เป็นศิษย์รัก ของมังกร ร้อนวิชา
พิษณุ สุขเวียง เพียงน้องใหม่
แต่ฝีมือ ที่ใช้ นั้นหนักหนา
แต้มที่ได้ จากเซียนซ้ง ไม่ธรรมดา
จึงพลาดท่า พ่ายแผ่นแรก อย่างแปลกใจ
สองกระดาน ต่อมา สู้เต็มที่
ทำได้ดี แค่เสมอ สุดสงสัย
จะชนะ ไม่ได้ เลยหรือไร
คิดเร็วไว แผ่นสุดท้าย ต้องลองดู
งัดแต้มเสี่ยง ที่เคยเล่น เห็นสนุก
ฉุกละหุก ปลุกขึ้นมา ใช้ต่อสู้
หากอีกฝ่าย เคยเห็น จบกันตู
ด้วยไม่รู้ ว่าจะวาง อย่างอื่นใด
พอขึ้นรูป ปานว่า ฟ้าประทาน
หมากสอดสาน เข้าทาง ที่วางไว้
เห็นเซียนซ้ง ส่ายหัว รู้เร็วไว
ว่าคงไม่ เคยสอนสั่ง ช่างยินดี
เมื่อคิดสด เวลา ก็มาบีบ
จำต้องรีบ เร่งเดินหมาก อย่างเร็วรี่
หมอจึงพลาดพลั้งท่า พาเสียที
โชคยังดี สรุปผล เสมอกัน
จึงแบ่งแต้ม กันไป หวิดขายหน้า
เล่นต่อมา สุดแสน หฤหรรษ์
ชนะรวด เรื่อยมา อย่างงงัน
เอ๊ะนี่ฉัน คงเข้าใกล้ ได้ดังปอง
ตอนบ่ายก่อน วันสุดท้าย ให้ไหวหวั่น
แสนพรึงพรั่น เจอเซียนใหญ่ ให้สยอง
ต้องพบกับ ไฝเชียงราย เจ้าเหรียญทอง
ได้แต่ร้อง ในใจ ไม่แคล้วตาย
โชคดีที่ ต้านไว้ได้ สามกระดาน
ไม่แหลกราญ แม้เป็นรอง ไม่เสียหาย
ต้องคอยแก้ เอาตัวรอด ไม่วอดวาย
ถึงกระดาน สุดท้าย ต้องแปลกใจ
ผ่านไปครึ่ง กระดาน งานยังหนัก
เซียนไฝทัก ว่าเสมอ จะเอาไหม
รีบร้องตอบ ไม่ต้องคิด อย่างเร็วไว
ให้เป็นไป อย่างที่ว่า อย่าช้าเลย
ผลจึงเป็น อีกครั้ง ที่ไม่แพ้
แต่ร่อแร่ เต็มที นะหมูเอ๋ย
ด้วยแต้มเล่น เข่นเชิงกัน นั้นแสนเชย
ผลลงเอย ได้เช่นนี้ ดีหนักหนา
นัดสุดท้าย ต้องเจอ หมอวิชัย
สมองไว ว่ากันไว้ ตัวเต็งจ๋า
หมูได้แค่ เสมอ ก็นอนมา
หากพลาดท่า แพ้พ่าย ได้ที่สาม
ก่อนจะแข่ง ตกกลางคืน นอนไม่หลับ
พลิกกระสับ กระส่าย เกินใจห้าม
กลัวจะพ่าย หมดท่า ต้องสิ้นนาม
จนสองยาม ความคิดหนึ่ง จึงแว๊บมา
อย่างมากก็ แพ้พ่าย ไม่ใช่หรือ?
ที่จะถือ เป็นจริงจัง อย่าไปหา
ไม่ชนะ ก็ใช่จะ เสียเงินตรา
ทั้งชีวา ก็ยังอยู่ สู้ต่อไป
เพราะหมายจะ ได้ที่หนึ่ง จึงเป็นทุกข์
ผลักชีวิต ที่เคยสุข ทิ้งไปไหน
หากว่าแพ้ เหรียญทองแดง ยังมีไว้
ควรพอใจ เท่าที่ได้ ไกลเกินฝัน
แม้กลับไป ขายหน้าโก้ คงเล็กน้อย
โม้ไปหน่อย ต้องขอโทษ อย่าโกธรฉัน
อีกไม่นาน ต่างจบไป ไม่เจอกัน
หน้าของฉัน นั้นหนาหนัก ชักเพิ่มพูน
จึงหลับได้ สบายใจ ไม่กังวล
ความทุกข์ทน ที่เป็นมา จึงดับสูญ
ตื่นเช้าจึง แจ่มใส ทวีคูณ
ทั้งร่างกาย ก็สมบูรณ์ พร้อมราวี
เมื่อลงเล่น สามกระดาน เลยผ่านไป
ช่างเหลือใจ ไยเหมือนกัน กระไรนี่
พอเปิดหมาก ลากตัวเดิน ไม่กี่ที
ถูกกินฟรี หนึ่งตัว มั่วเต็มทน
ดีที่ยัง แก้ไข ในตอนท้าย
จึงเอาตัว รอดได้ ทั้งสามหน
ไม่ชนะ แต่ไม่พ่าย คล้ายร่ายมนต์
กระทั่งจน แผ่นสุดท้าย สบายใจ
ได้เป็นฝ่าย เดินก่อน ไม่เร่งร้อน
เปิดหมากผ่อน วางรูปไว้ เสมอใส
ตั้งรูปหมาก รัดกุม ป้องกันภัย
ก็จึงผ่าน ไปได้ ไม่ยากเย็น
ผลจึงจบ ด้วยการ เสมอกัน
ก็จึงพลัน ผ่านงาน ที่แสนเข็ญ
เป็นช่วงที่ ชีวิต สุดลำเค็ญ
แม้จะเป็น เพียงเกมนั้น กดดันนัก
ก็โล่งใจ ผ่านไปได้ ไม่ขายหน้า
พิจารณา ที่เล่นไป งานแสนหนัก
เมื่อกลับไป เชียงใหม่ ต้องหยุดพัก
และแทบจัก แขวนกระดาน ร้าวรานใจ
แม้เป็นผู้ มีชัย ในครั้งนี้
รู้ตัวดี ว่าหนทาง ใช่สดใส
ด้วยว่าโชค นั้นมี มากกว่าใคร
จะเอาชัย สามเซียนไว้ ไม่ได้เลย
ล้วนต้องคอย หาเสมอ เผลอต้องพ่าย
อันลวดลาย ที่ขนไป นำเสนอ
ก็เพียงแค่ แต้มผุผุ จริงนะเกลอ
เมื่อต้องเจอ เหล่าเซียนใหญ่ สู้ไม่ไหว
สองสามปี ต่อมา ทั้งสามท่าน
ต่างพร้อมกัน เข้าแข่งขัน รายการใหญ่
ล้วนติดท็อป สิบคนแรก ประเทศไทย
พัฒนา ฝีมือไกล ไล่ไม่ทัน
( กีฬามหาวิทยาลัยปีต่อมาเหมือนผู้จัดแกล้ง ผมจับสลากเจอหมอวิชัยเป็นคนแรก และไม่ได้เหรียญใดๆ
จากหมากฮอสเลย
มีศิษย์มช.ท่านหนึ่ง ที่ไม่เคยเป็นสมาชิกชมรมกีฬาในร่มเลย แต่ภายหลังเป็นถึงแชมป์ถ้วยพระราชทานฯ ชนะเลิศหมากฮอสประเทศไทย ประเภทสามแถว ศิษย์เก่าท่านนั้นคือ พันโทคำรณ ชัยมงคล (สิงห์เคอาร์)
ซึ่งเป็นผู้เขียนตำราหมากกระดานมากที่สุดของไทย ครอบคลุมทั้ง หมากฮอสสองแถว หมากฮอสสามแถว หมากรุกไทย และสกา ปัจจุบันเป็นนายทหารนอกราชการ (เออรี่รีไทร์) และช่วยงานพ่อเลี้ยงแดงในสมาคมกีฬาหมากฮอสและสโมสรกีฬาหมากกระดานจังหวัดเชียงใหม่ในตำแหน่งเลขาธิการ
ขอกล่าวถึงอาจารย์ 3 ท่านที่มีบทบาทสำคัญต่อชมรมฯ ในช่วงแรกๆ
1. อาจารย์ประสงค์ อิงสุวรรณ อาจารย์ที่ปรึกษา และผู้ฝึกสอนกีฬาบริดจ์ ปกติจะเฮฮา ใจดีมาก ยกเว้นตอนสอนที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ เหล่าลูกศิษย์บ่นอุบว่าเกรดหินสุดๆ
2. ดร.เกษม จันทรมังกร ผู้ฝึกสอนหมากรุกสากล นี่คือสุดยอดโค้ชของม.ช. เปี่ยมด้วยความรู้และมีขั้นตอนในการสอนอย่างเป็นระบบ มีความอดทนสูงและใจเมตตาอย่างเปี่ยมล้น
3. ดร.ณอคุณ สิทธิพงศ์ ท่านนี้ปกติไม่ได้มีตำแหน่งใดๆ ในชมรมฯ แต่มักจะร่วมกับอาจารย์โค้ชอีกสองท่านข้างต้น มาเป็นคู่ซ้อมบริดจ์ให้นักกีฬาของชมรมฯ ส่วนอีกคนที่เข้ามาในทีมซ้อมเป็นคนที่สี่ ถ้าไม่เป็นผม ก็จะเป็น "ปู่" สุวรรณ สืบสาย (กลิ่นมะลิ) นักบริดจ์ที่เก่งที่สุดเท่าที่ชมรมฯ เคยมี
ดร.ณอคุณ สิทธิพงศ์ เคยเป็นคณบดีคณะวิศวกรรมศาสตร์ และรองอธิการบดี มช. ฯลฯ
ปัจจุบันเป็นรองปลัดกระทรวงพลังงาน และประธานกรรมการ ปตท. ฯลฯ ) |
| โดย : กินแต่หมู [ 25/12/2008, 12:49:24 ] |
|
33
ตอบช้างวังปู คห.ที่12
กินแต่หมูอย่างเดียวไม่เลี้ยวลด
ไม่เคี้ยวคดไปกินเนื้ออื่นไหน
ด้วยว่าหมูนั้นอร่อยจนเหลือใจ
ทำอะไรก็ถึงรสซดคล่องคอ
จะให้กินเนื้อช้าง(วังปู)คงไม่ไหว
สาปเกินไปซดไม่ได้เหม็นเหลือขอ
หากว่าเปลี่ยนเป็นเนื้อเสือ (ดินแดง)น่าจะพอ
ซดลงศออย่างไหลลื่นชื่นสะดือ
หรือเนื้อปูขี้บ่นคนขี้อ้อน
ยังละอ่อนไม่เป็นไรไอไม่ถือ
ก็คงยังดีกว่านกถึดทือ
หรือกระบือที่แสนเหนียวเคี้ยวไม่ลง
ตั้งชื่อไว้หวังแค่ให้ชวนหวัว
ใช่ว่าตัวจะปลื้มใจจนไหลหลง
เล่นเมื่อใดแสนกลุ้มใจจนต้องปลง
"หมู (หมู)" นั้นคงหมายถึงฉันเท่านั้นเอย |
| โดย : กินแต่หมู [ 26/12/2008, 14:50:16 ] |
|
38
ไฝเชียงรายบอกว่าแพ้ลูกสาวยี่สิบกระดานรวด
ก็นึกได้ว่าในชีวิตเคยแพ้มากสุด 21 กระดานรวด
เมื่อครั้งที่ไปหาเพื่อนที่สำนักงานสถิติแห่งชาติเมื่อเกือบ 20 ปีก่อน
เพื่อนบอกว่ามีเซียนหมากฮอสซึ่งปกติทำงานอยู่ภาคอิสาน เข้ามาที่สำนักงานพอดีก็บอกให้มาเล่นกันดู
เล่นกันรวม 23 กระดาน ผมแพ้ 21 กระดานรวด
อีก 2 กระดานท้าย เสมอกัน
มาทราบภายหลังว่าท่านนั้นชื่อ "เรืองชัย ภูริเวทย์"
ซึ่งเป็นอาจารย์ของ พญาอินทรีย์ (เซียนใช้) เซียนโย่ง ยุทธสนามหลวง และเซียนหลอ เป็นต้น
พี่เรืองชัยบอกว่าสองกระดานท้ายนั้นท่านเดินพลาด ไม่อย่างนั้น ก็คงชนะรวดแน่
ผมก็อยากจะบอกพี่เรืองชัยตอนนั้นว่า ผมก็เดินพลาดไปแค่ 23 กระดานเท่านั้น ไม่อย่างนั้นก็คงไม่แพ้เลย
พี่เรืองชัย เสียชีวิตเมื่อ 5-6ปีก่อน ที่จังหวัดอุดรธานี
อ่านเพิ่มเติมที่ http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=wnai7&group=17&page=2
|
| โดย : กินแต่หมู [ 29/12/2008, 18:23:36 ] |
|
39
copy กินแต่หมู
"ผมก็อยากจะบอกพี่เรืองชัยตอนนั้นว่า ผมก็เดินพลาดไปแค่ 23 กระดานเท่านั้น ไม่อย่างนั้นก็คงไม่แพ้เลย"
ชอบคำนี้มากเลนงับ :-P
|
| โดย : ลูกขวัญ [ 30/12/2008, 10:51:00 ] |
|
42
เรื่องเล่า ปีใหม่
ปีใหม่นี้ ผมต้องสละหน้ามอนิเตอร์ 1 สัปดาห์เลยทีเดียวครับ ด้วย
ต้องเปลี่ยนสถานภาพไปเป็นมัคคุเทศน์นำญาติๆเที่ยวจากแดนสตอ สู่ประตูอิสาน แวะกินดื่มตลอดทางตามประสา
คนสังคมชั้นกลาง ค่ำไหนก็นอนนั่น รถตู้ สองคัน ไปพักที่สมบูรณ์คลับ และเคาท์ดาวน์ที่ลานย่าโม
รุ่งขึ้นลุยตลาดโรงเกลือกลับมาปล่อยญาติกลับไต้ ก็ต้องนั่งทัวณ์ไปทำบุญบ้าน ที่ อ.พบพระ จ.ตาก ถึงแม่สอด
ตี4.30 แต่ได้บรรยากาศตรงที่นั่งสองแถวขึ้นดอย อีก 37 กมง นี่สิ หนาวสุดขั้วหฤทัยเลยพี่น้องคร้าบ 72
ชั่วโมงที่นั่นเปี่ยมสุขเป็นที่สุดเพราะรายล้อมด้วยหมู่เครือญาติ 4 ม.ค.52 เดินทางออกราว 10.00 น ร่ำ
100ปี่สก้อต เพียวๆตบน้ำเย็นมาตลอดทาง มาเปลี่ยนรถที่ อ.เก้าเลี้ยว นครสวรรค์บ้านญาติ
ก็ต้องถูกล้างคอด้วยเบียร์สิงห์ จากนั้นมาผมมารู้สึกตัวตื่นที่บริเวณหน้า ฟิวเจอร์ปาร์ค
ขอบคุณร่ำลาญาติก็นั่งรถตู้ไปสายใต้ใหม่ โชคดีที่ยังมีรถกลับเที่ยว สามทุ่ม
แต่โชคร้ายได้นั่งหลังที่นั่งทหารเรือขี้เมาโวยวายไม่เกรงใจคนในรถเลย
ห้าทุ่มแล้วเขาทั้งสองก็ยังส่งเสียงโวยวายในรถตลอด โฮสเตสสาว(เคยสวย)วัยราว40 ไปเตือนกลับถูกตวาด
เหลืออดแล้วผมจึงใช้คำพูดที่ค่อนข้างสุภาพ มือเท้าเตรียมพร้อม(วิ่งเอ้ย..การ์ดแน่น) พูดสั้นๆดังๆว่า
น้องครับ..ผมคิดว่า น้องคงรู้นะครับว่านี่เป็นที่สาธารณะ
ถ้าอยากจะดังถ้าคุณมีนิสัยไม่มีความเกรงใจผู้อื่น น่าจะกลับด้วยรถส่วนตัวจะเหมาะกว่านะ เงียบกริบ...
ชายคนซ้ายลุกขึ้นหันหลังมาทางผม ผมขยับจะลุก แต่เกือบไม่ทัน รับไหว้ พร้อมคำกล่าวว่า ผมขอโทษครับ
ผมเข้าใจดีเป็นที่สุดว่าแนวร่วมของผมมีมาก เพราะเพียวครู่เดียวก็ได้ยินเสียงผัวะๆๆๆๆ
กำปั้นประเคนไปที่ชายคนนั่งด้านขวา เลือดหางคิ้วสาดสดๆ พร้อมกับคำสบถพึมพำว่า สาดดดด
มาลูบหัวตูอยู่ด้าย เมาแล้วเพี้ยน.. นี่แหละครับกรรมติดจรวดจริงๆ แต่ก็อดสงสารไม่ได้ตอนรถจอดทานอาหาร
หนุ่มคนนั้นหงอยเหงาถนัดตา
รสชาดมากมายจริงๆครับงานนี้ |
| โดย : เฉลิมทอง [ 05/01/2009, 14:11:36 ] |
|
43
เฉลิมทอง เกือบจากไป พร้อมปีเก่า
ยังมาเล่า อีกหนอ พ่อคุณเอ๋ย
เลิกเสียที เบียร์เหล้า แม้เก่าเคย
ทิ้งไปเลย ทั้งช้างสิงห์ สิ่งไม่ดี
เมื่อกินมาก เกินไป ไม่ยั้งคิด
เรื่องถูกผิด ไม่รับรู้ สู้ไม่หนี
อายุมาก หากไม่หยุด ก็เห็นที
อาจต้องมี อันเป็นไป ก่อนเวลา
ความอดทน นั้นเล่า เจ้าอย่าเว้น
อย่าเป็นเช่น วัยรุ่น ที่ซู่ซ่า
พอทนได้ ก็ทนไป ไม่ใช่จา
ที่จะมา พะบู๊ สู้ร่ำไป
รอดมาได้ ก็ดีแล้ว น้องแก้วเอ๋ย
จากนี้เลย สู่วิถี ของปีใหม่
ขอให้น้อง จงคลาดแคล้ว และปลอดภัย
อันตราย ใดใด อย่าแพ้วพาล
(รอดมาได้ก็บุญแล้ว น้องแก้วเอ๋ย) |
| โดย : กินแต่หมู [ 06/01/2009, 09:43:44 ] |
|
44
ขอขอบคุณ พี่หยุดริน กินแต่หมู
เลิกพะบู๊ ต้องมาบ่น ให้คำสอน
ด้วยห่วงน้อง เตียวหุย พเนจร
ได้รับพร จากพี่ แสนชื่นใจ
ด้วยสังคม ของเรา ทุกวันนี้
ผิดวิถี แทบอดรน ทนไม่ไหว
แม้อดทน นับหนึ่งร้อย อยู่ในใจ
ให้อภัย อีกทั้งให้ ธรรมทาน
สัพทานัง ธัมทานัง ชินาติ
พุทธดำริ ปรากฏ ทุกสถาน
ชนะการให้ ทั้งปวงคือ ธรรมทาน
ต้องกล้าหาญ หากอยากให้ ชนใฝ่ดี
ทั้งที่รู้ ว่าตั้งอยู่ บนความเสี่ยง
ด้วยอยู่เยี่ยง วิญญาณครู อยู่ทุกที่
หัวหน้าฝ่าย ปกครอง มานานปี
เคยเฆี่ยนตี สร้างคน ให้เป็นคน
เคยช่วยศิษย์ วัยสาว ราวสิบสาม
ถูกลวนลาม อนาจาร เธอสับสน
แจ้งความจับ เอาให้อยู่ ปู่สัปดน
เขาหนีพ้น ซ้ำยังขู่ อาฆาตครู
หลายๆเรื่อง โดยเฉพาะ ยาเสพติด
ต้องดึงศิษย์ จากการค้า ทั้งโดนขู่
กลายเป็นคน ใจบ้าบิ่น ดุจลิ้นงู
อยู่ปากรู หลบหลีกพิษ เขี้ยวง้ำคม
ปีนี้ผมจะพยายาม ลดละเลิกแล้วครับ พี่
ขอขอบพระคุณครับ พี่กินแต่หมู
(กลอนปีใหม่ sms ส่งให้ได้รับไหมครับ กลัวส่งไปผิดเบอร์ครับ) |
| โดย : เฉลิมทอง [ 06/01/2009, 11:41:12 ] |
|
45
Sms ได้รับแล้ว แจ่มแจ๋วมาก
แต่ก็ทำ ให้ยุ่งยาก น่าปวดหัว
ไม่ลงชื่อ อือใครหว่า พาไม่ชัวร์
จึงกดรัว ถามไปทั่ว ว่าเป็นใคร
หลายคนตอบ กลับมา ว่าไม่ใช่
เก็บเอาไว้ ในใจ ความสงสัย
เมื่อมาอ่าน ต้องร้องอ๋อ อย่างทันใด
คราวหน้าไซร้ ใส่ชื่อบ้าง อย่าร้างลืม
|
| โดย : กินแต่หมู [ 07/01/2009, 15:34:12 ] |
|
47
แด่ เทพมังกร
เทพมังกรมาท้าทายไม่อายฟ้า
ดินก็ท้าไปทั่วทั้งชายหญิง
ทุกวันนี้เหลือเชื่อเบื่อเสียจริง
ยิ่งเล่นยิ่งเหมือนดาวรุ่งพุ่งสุดแรง
ทั้งที่เล่นก็ยังไม่เต็มที่
ฝีมือมีเตรียมท่าจะผาดแผลง
แต่ก็ยังอั้นเก็บไว้ไม่แสดง
กลัวสาดแสงให้เห็นจนเด่นเกิน
ก็จึงแค่ เล่นไป ให้จบแผ่น
หากโลดแล่น คู่แข่งชม คงสุดเขิน
จึงใช้เพียง แต้มหลอก เพียงหยอกเอิน
พอเพลิดเพลิน เท่านั้น ไม่จริงจัง
หากอยากเล่นเชิญได้ทั้งชายหญิง
ที่เก่งจริงยิ่งทำให้เกมขลัง
ขอเชิญท่านมาเล่นให้สุดกำลัง
อย่าได้ยั้งทุบเทพพลันนะท่านเอย
ไม่ได้แซวกันเสียหลายปี :) |
| โดย : กินแต่หมู [ 03/02/2009, 12:47:12 ] |
|
48
|
| โดย : ช้างวังปู [ 08/02/2009, 01:35:06 ] |
|
49
กลอนในความเห็นที่ 48 ไพเราะที่สุด ตั้งแต่ 1-47 สู้ไม่ได้สักกะนิด อิอิ |
| โดย : บุหงๅตานี [ 15/02/2009, 03:49:13 ] |
|
50
ของพี่ช้าง
(กลอนสีขาว)
จุ๋มจิ๋มดีงับ อิอิ |
| โดย : จั๊ว [ 19/02/2009, 22:31:21 ] |
|
51
แด่ สายลมโชยมา และ สายลมโชยไป (หมากรุกไทย)
เพียงแผ่วพริ้วสายลมที่โชยมา
และบางคราผิวผ่านเพื่อโชยไป
พาชุ่มชื่นยามเมื่อโลมเลียไล้
จึงเย็นใจต่อเนื่องไม่เว้นวาย
สายลมเริ่มพัดมาจากแดนไกล
ล่องลอยไปดังคล้ายไร้เป้าหมาย
แสนสงสัยในใจไม่เคยคลาย
จะสลายลงเมื่อใดแปลกใจนัก
ฤาจะเป็นเทพไท้ผู้ยิ่งใหญ่
บรรดาลให้สายลมมาทายทัก
คล้ายดังมีความนัยร้อยเรียงถัก
เพื่อหมายจักมอบให้ทั้งชายหญิง
จะตีความเป็นอื่นใดก็ไม่เห็น
ทั้งปวงเป็นความรู้ที่ใหญ่ยิ่ง
ถ่ายทอดให้ไม่ปิดบังอย่างแท้จริง
จึงเป็นสิ่งนับถือใจไม่ลบเลือน |
| โดย : กินแต่หมู [ 27/05/2009, 11:39:28 ] |
|
53
แด่ กินแต่หมู (ไม่เจอพี่นานขอกัดนิดๆนะมันเขี้ยว)
หากจะกล่าวถึงวังปูที่ยิ่งใหญ่
ก้องเกรียงไกรในบีจีมานานเนิ่น
กินแต่หมูก็อย่ามาซ่าจนเกิน
เดี๋ยวจะเดินไม่เป็นเช่นน้าโอ
โดนไล่ต้อนไล่บี้ขยี้ขุน
หนีซุกซุนขุนกระเด็นไม่เห็นหัว
เล่นกี่ครั้งใจน้าโอก็เต้นรัว
เพราะเกรงกลัววังปูทุกผู้นาม
สบายดีนะพี่กินแต่หมู ไม่เจอนาน ขอหยิกที
|
| โดย : ช้างวังปู [ 08/06/2009, 09:00:57 ] |
|
54
แสนคิดถึงเพื่อนวังปูผู้ซู่ซ่า
รวมถึงน้าวังหมูผู้ยิ่งใหญ่
คือน้าโอปลาทูผู้เกรียงไกร
ผู้อื่นจะเทียบได้เป็นไม่มี
มาวันนี้ไทยบีจีมีของใหม่
ก็อยากให้พวกพ้องและน้องพี่
มาร่วมแข่งทัวร์นาเม้นท์น่าจะดี
เพื่อต่อยตีเดือนละหนสนไหมช้าง
ฝีมือใครเป็นเช่นไรจะได้รู้
ไม่ใช่อู้เอาแต่พูดถากถาง
กลัวแต่พอแข่งจบแล้วครวญคราง
บอกว่าช้างเข็ดแล้วแจวหนีเอย |
| โดย : กินแต่หมู [ 08/06/2009, 13:54:55 ] |
|
55
ถึง กินแต่หมู
หากจะจัด บอกมา ว่าวันไหน
ช้างจะไป บอกต่อ พวกน้องพี่
จะได้รู้ ว่าวังปู มีของดี
เรื่องแบบนี้ ของชอบ ต้องขอบใจ
หรือจะจัด ห้าต่อห้า ก็ไม่หวั่น
ท้าประชัน ตรงนี้ ก็ยังได้
ไปหามา ให้ครบ อย่าช้าใย
ช้างแถมให้ (โอ)อีกหนึ่ง ไม่พรึงกลัว
|
| โดย : ช้างวังปู [ 08/06/2009, 16:27:38 ] |
|
57
ห่างหายแสนนานวันฉันแสนหมอง
ต้องประคองใจมารอเพื่อขออ่าน
ความเพิ่มเติมหวังจะมีอย่างเป็นการ
นี่ก็นานแล้วหนอเขียนต่อที
|
| โดย : คนอยากบิง [ 27/09/2009, 08:16:42 ] |
|
58
ขอชมว่าแต่งกลอนกันเก่งมาก ๆๆๆ
|
| โดย : ม้าวุ่นวาย [ 03/10/2009, 12:55:42 ] |
|
| |
| |
E-mail: webmaster@thaibg.com |
Copyright 2002-2024@www.ThaiBG.com (Thailand), All Rights Reserved |
|
|
| |
|
Level 5 [ 26/09/2009, 23:53:48 ]