[ กลับหน้าหลัก ]


เรื่องสั้น CHESS 2 โดย ดุลยเทพ

รุก !!
เสียงดังขึ้นเมื่อ ม้าขาว เดินลงไปในช่องรุกขุนดำ
หมากกระดานนี้ มาถึงช่วงกลางประดานแล้ว ที่จะต้อง ชิงความได้เปรียบหรือว่า
ยึดพื้นที่ให้ได้มากที่สุด เพราะจะส่งผลไปถึงปลายประดาน
ขุนดำขยับหนีไป ทำให้ ม้าขาวโยกไปกินเบี้ยที่คุมหลังแนวของหมากดำได้สำเร็จ
พื้นที่ด้านซ้ายของกระดานเป็นของผมแล้ว ผมคุมกำลังเดินหมาก
ยึดพื้นที่ที่ได้เปรียบเอาไว้ อย่างช้าๆ และบีบบังคับให้หมากดำถอยร่นไปที่มุมกระดาน
หมากดำพยายามผูกโยงหมากเอาไว้เป็นปราการอย่างแน่นหนา ทำให้ทำอะไรได้ไม่ถนัด
การบุกตีเมื่อครู่ทำให้จำนวนหมากของผมเสียเปรียบ เพราะต้องยอมเสียหมากเพื่อแลกพื้นที่ตรงนี้มา
แต่ทางหมากผมยังได้เปรียบอยู่มาก ผมพยามบีบพื้นที่
ไม่ให้ หมากดำแปรขบวนได้ถนัด แล้วก็จะถึงเวลา เล่นงาน ของผมละ
รุก!! ม้าดำ โยกมารุก ผมขยับหมากนี อย่างยิ้มๆ นี่เป็นเพียงการรุก ฆ่าเวลา เท่านั้น
ไม่ได้มีผลออะไรเลย เป็นการถ่วงเวลา ไม่ให้ผมทำอะไรได้ง่าย เท่านั้นเอง
แต่ หมากดำก็พยายาม ส่งม้า และเรือ มาคอยวนเวียน รุก กวนขุนขาว ไปเป็นระยะ

ในที่สุด รุก!!! เสียงนี้เอง เป็นจุดเปลี่ยน
ม้าดำคู่ ทำงานอย่างน่ากลัว ผมเสียหมากไปฟรีๆ อีก 2 ตัว แนวการบีบของผม เริ่มที่จะรั่ว
หมากดำใช้วิธี โจมดี ขุนขาวโดยตรง ทำให้ออกห่างจากกลุ่มไปมากเกินไป
การกระจายหมากออกบีบพื้นที่ ข้อดีคือสามารถคุมพื้นที่ได้มาก
แปรรูปขบวนได้หลากหลาย ...
แต่ก็เรียกกลับมาช่วยเหลือไม่ทัน
หมากดำ หลังจาก ทลายแนวกดดดันได้ ก็ ออกมาไล่ตลบหลังหมากขาวของผม
จนเสียขบวน ผมพยายาม แลกหมากสู้

แต่เหมือนหมากดำจะไม่สนใจ มุ่งโจมตีมาที่ ตัวขุนขาวอย่างเดียว
ในที่สุด ขุนสีขาวของผม ก็โดนไล่มาโดดเดียวที่ มุมกระดาน
หมากดำดูเริงร่า ไล่คอบเก็บกินตัวหมากอื่นๆ ของผมอย่างสนุก จนเหลือเพียง ขุนขาว
และ ม้าและเรือ ที่เหลือก้เดินเข้ามารุกผมแบบแปลกๆ เหมือนเดินให้ไล่จับกิน
ซึ่งผมก็จำต้องกินเพราะไม่เช่นนั้นก็จะถูกรุกจน
จนในที่สุด ฝ่ายหมากดำเหลือเพียงเบี้ยหงายเรียงหน้ากระดาน 3 ตัว เท่านั้น
แต่ก็ ไล่ผม ไปจนที่มุมกระดานจนได้ ด้วยหมากกล "ปลาดุกยักเงี่ยง"

"อาแพ้จนได้ เก่งมากเลยเอก" ผมเงยหน้าขึ้นมองเด็กหนุ่มวัย 22 ปี
"ไม่หรอกครับ โชคมากกว่าครับคุณอา" เด็กหนุ่มที่เพิ่งเรียนจบปริญญาตรีตอบออกมา
"หมากนี้ อาจำได้ว่า เคยสอนเอกเมื่อหลายปีก่อน นึกไม่ถึงว่าเอกจะนำมาใช้ได้ผล"
"ครั้งนี้ พอดีเห็นมีโอกาส นะครับคุณอา เลยลองเอามาใช้ดู"
"เอาละ วันนี้ก็ดึกมากแล้ว พร่งนี้ เอกจะต้อง ขึ้นเครื่องบิน ไปเรียนต่อที่ อังกฤษ
แล้วนี่นา"
"เป็นเพราะอา ส่งเสริมผมนี่ละครับ แต่ว่าหลังจากนี้ ใครจะมาเป็นเพื่อนเดินหมากกับอาละครับ"
"ไม่ต้องห่วงอาหรอก เราเองนะเตรียมข้าวของ ไว้ดีหรือยัง ที่อังกฤษตอนนี้ หนาวมาก
เราเองช่วงนี้ก้เพิ่งฟื้นไข้ ระวังตัวเอาไว้ด้วย หยูกยาเอาไปหรือเปล่า"
"อ้อ ป้าอุ๋ย เตียมยาให้ผมแล้วครับ ไม่ต้องห่วง"
"เออดี รีบไปนอนพักเสีย"
เอกลาผมไปเข้านอน

ผมนั่งนึกถึงอดีดตที่ผ่านมา
ผมและหลานชายคนนี้รอดชีวิตจาการถูกฆ่ายกตระกูล จากคู่แข่งทางการค้า
หลานคนนี้เอง ช่วยชีวิตผมจากความตายได้อย่างหวุดหวิด
เราสองคน หนีไปกบดานอยุ่นาน จนผมหายดี ก้ออกมาดำเนินธุรกิจต่อ
ผมพยายาม ดูแลหลานชายคนนี้เป็นอย่างดี สอนกลเม็ดและชั้นเชิงในงาน
และ เอกก้มีหัวทางนี้ไม่เบา และกลเม็ดต่างๆ สอนผ่านเกมกระดาน ที่เรียกว่า หมากรุก

จนวันหนึ่งผมมีโอกาส ล้างแค้น เจ้าพ่อตัวการ มาสยบ อยู่ตรงหน้าผม ที่โกดังแห่งหนึ่ง
ผมยื่นปืนให้เอก เป็นคนพิพากษา เจ้าพ่อคนนั้นเอง ว่าจะให้อยู่หรือตาย
เอกในวัย 17 ปี ในตอนนั้น ยิงกระหน่ำอย่างไม่ลังเล ทำให้ผม ต้องตัดสินใจ
ถอนรากถอนโคนครอบครัวที่เหลือของเจ้าพ่อคนนั้น โดยการระเบิดรถและ
โกดังสินค้า นั้นไปพร้อมๆ กัน

ผ่านมาแล้วอีก 5 ปี เอก สำเร็จการศึกษาปริญญาตรีจาก อเมริกา ด้วยคะแนนเกียรตินิยม
หมากรุก ที่เคยเป็นลูกไล่ผมอยู่เสมอ ก็ค่อยๆ ดีวันดีคืน
จากการที่เคยไปเรียนรู้หมากรุกสากลที่รวดเร็วรุนแรง มาผสานกับ กลยุธท์ต่างๆ ที่ผมสอนให้
ได้เป็นอย่างดีเกินคาด

ผมตัดสินใจ ส่งเอกไปเรียนต่อระดับปริญญาโท เพื่อยกระดับ การเป็นผู้สืบทอดหน้าที่ของผมในอนาคต เอกตอนแรก
ไม่ค่อยจะอยากไปนัก แต่เมื่ออธิบายเหตุผล ก็ยอมไปแต่โดยดี


เอกเดินทางไปในวันรุ่งขึ้น
บ้านดูว่างเปล่า กระดานหมากรุก ถูกจัดเรียงเอาไว้ แต่ไม่มีคนเล่น
ดูโดดเดี่ยว อยู่กลางห้องโถงใหญ่
มันกำลังรอ
รอคนที่จะมาพันตูกันในเชิงหมาก บนกระดานนี้อีกครั้ง


3วันต่อมา
"เจ้านายครับ มีข่าวด่วนมาจากอังกฤษครับ" ลูกน้องคนสนิท แจ้งข่าวด้วยอาการตระหนก
"มีอะไรหรือ" ผมเอ่ยถามถึง พร้อมลางสังหรณ์บางอย่าง
"คุณเอก ตายแล้วครับ มีคนพบศพ ในห้องพักที่โรงแรม ตำรวจชันสูตรแล้ว พบว่า
โดนยาพิษ แต่ว่า ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ ไม่พบยาพิษในห้อง ตอนนี้ตำรวจกำลังสอบสวน
พ่อครัวในโรงแรมอยู่ครับ"
"เอาละ ขอบใจมาก ดำเนินการเรื่องส่งศพกลับมา ให้เรียบร้อย" ผมบอกลูกน้องด้วยเสียง
ที่พยายามสะกด ไว้ไม่ให้สั่น


ตายในห้องพัก ??
ไม่มีร่อยรอยการต่อสู้ ???
ไม่มีคนเข้าออกห้อง ????
ตายเราเพราะยาพิษ ?????

ผมยืนนิ่งอยู่คนเดียวในห้อง ก่อนจะยิ้มอย่าปลอดโปร่ง
ก่อนเอกจะไปเมืองนอก จะต้องไปตรวจร่างกาย และฉีดวัคซีนป้องกันโรคติดต่อ
ผมสั่งแพทยืให้ ปลูกฝี เอก เพราะจะเป็นการป้องกันโรคแบบโบราณแต่ได้ผล
ผลข้างเคียงคือจะทำให้ คนที่ปลูกรู้สึกไม่สบาย ไปหลายวัน
จึงต้องเตรียมยาแก้ไข้ติดไปด้วย

ผมนึกถึงหลานคนเก่งคนนี้ พลางนึกเสียดายความสามารถ
เอก เก่ง จริงๆ เก่งเกินไป และ โหดเหี้ยมอำมหิตเกินไปจริงๆ
อายุเพียง 17 ปี สามารถยิงคนได้อย่างไม่ลังเล
ความฉลาดที่น่ากลัว และ ไม่เคยคิดปราณีใคร ที่ออกมาทางการเล่นหมากรุก
ทำให้สักวันคงจะต้องลุกมาแย่งอำนาจจากผมไม่วันใดก็วันหนึ่ง

ไซยาไนต์ ที่ทำเป็นรูปยาแก้ไข้ 1 เม็ด ถูกนำไปใส่ปนกับยาที่เอก พกติดไปอังกฤษ ด้วย
จะหาเจอได้อย่างไรละในเมือ่ เอกนำยาพิษ ติดตัวไปเอง
และกินยาพิษนั้นเองโดยสมัครใจ
ใครจะหาหลักฐานเจอ

หึหึหึหึหึ

แต่ 3 วัน ก็ได้ผลนี่ มันเร็วทันใจดีจริงๆ


ดุลยเทพ
Uncensor Team
30-06-06

โดย : เห็นมา Member [ 21/05/2007, 20:18:11 ]

1

ที่มา http://www.winbookclub.com/viewanswer.php?qid=4892

โดย : เห็นมา Member   [ 21/05/2007, 20:18:53 ]

 
  E-mail: webmaster@thaibg.com Copyright 2002-2024@www.ThaiBG.com (Thailand), All Rights Reserved  
 
  Sponsors