รายละเอียด
เล่น หมากป้อง เพลินๆเลยมีอารมณ์ เขียนเรื่องสั้นเอิ้กๆ ลองอ่านกันดูนะเจ้าก๊ะ - " กล้วย " - สีของท้องฟ้าเริ่มหม่นมอง เมื่อ พระอาทิตย์ กำลังจะลับขอบฟ้า เสียงนกกระจอกที่ส่งเสียงร้องในตอนเช้าขาดหายไร้วี่แวว ตอนนี้มีเพียงเสียงของรถยนต์และรถจักรยานยนต์เข้ามาแทนที่.... ฉันมอง...มองออกไปจนพ้นระยะของรั้วบ้านที่เป็นไม้สักสีน้ำตาลฉ่ำ ต้นกล้วยสีเขียวชะอุ่มโบกใบของมันพริ้วไหว ราวกับทักทายฉัน... " สวัสดีค่ะคุณต้นกล้วย " " วันนี้มีใครมาให้น้ำรึยังคะ?" "อากาศร้อนแบบนี้เป็นหนูคนเฉาตายแน่ๆเลย" เด็กหญิงตัวน้อย เดินออกไปที่หน้าบ้าน พร้อมเอ่ยประโยคขึ้นมากมาย กับ ต้นกล้วย สีเขียวชะอุ่มที่อยุ่หน้าบ้านของเธอ เธอมักจะทำอย่างนี้เสมอจนเป็นกิจวัตรของเธอไปเสียแล้ว .... " พลอย เข้าบ้านได้แล้วลูก ค่ำมืดแล้ว " คุณแม่ส่งเสียงตะโกนร้องเรียกพลอยจากระเบียงไม้ที่มีฝุ่นจับอยู่ บนบ้าน " ค่า คุณ แม่จะกลับเดี๋ยวนี้แหละ " " วันนี้หนูไปก่อนนะคะ คุณต้นกล้วย " ทันทีที่สิ้นเสียงน้อยๆของเด็กหญิงพลอย ผู้ซึ่งกำลังวิ่งข้ามถนนเพื่อกลับเข้าบ้านของเธอ... " บรื้นๆๆๆๆ .... " เสียงรถสี่ล้อแดงที่เหยียบคันเร่งมาอย่างเต็มที่ ดังขึ้นพร้อมตัวรถสี่ล้อแดงที่เร่งเครื่องเข้ามากระชั้นชิดตัวหนูพลอยมากขึ้นทุกที .... ทุกที .... " หนูพลอยระวัง !! " ช่วงเวลานั้น ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดนิ่ง เว้นก็เพียงแต่ แต่...เจ้าต้นกล้วย ที่มัน เอนตัว ล้มลงมาแนบกับพื้นถนน เสมือนเอาร่างของมันบังตัวของหนูพลอยเอาไว้... " กรี้ดดดดดด !! " ดวงตาของเด็กหญิงตัวน้อย พร่ามัวไปหมดเพราะแสงจากรถทำให้พลอยมองอะไรไม่เห็น บัดนี้ เธอตกใจสุดขีด ! " โครม..!! " รถสี่ล้อแดงพุ่งเข้าชนต้นกล้วยที่ล้มตัวลงมา อย่างจัง แม้คนขับจะพยายามเหยียบเบรคอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม แต่ก็สายไปเสียแล้ว รถสี่ล้อแดงเสียหลักพุ่งลงข้างทางฟุตบาท ทั้งลำต้นของกล้วย และ เรือนร่างของเด็กหญิง ปลิวไป หรือ ถไหลไปกับพื้นก็ไม่อาจจะบอกได้ รู้แต่เพียงว่า มีคราบเลือดหยดเป็นทางสายยาว ตามถนนเส้นนั้น คุณแม่ของเด็กหญิงออกมาดู น้ำตาของเธอไหลพลัน มือกุมขมับ และ กุมหน้าของเธอเอง " นี่เรา ไม่สามารถปกป้องหนูพลอยได้หรือนี่ ? " เจ้าต้นกล้วยเปลือยคำพูดออกมาเบาๆในจิตใต้สำนึกของมัน ลำต้นของมัน ปริแยก ตอนนี้ มันเจ็บปวด .... รวดร้าว "มะ..มะ" ปากของหนูพลอยขยับหมุบหมิบ ซึ่งมีเพียงเสียงพูดที่แหบแห้งออกมาจากลำคอของเธอ.... " ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณต้นกล้วย หนูพลอยไม่เป็นอะไรแล้ว" เลือด ค่อย ค่อย ไหลซึมออกจากร่างกายของเธอ จนแผ่ขยายเป็นวงกว้าง บัดนี้....เธอใกล้จะสิ้นลม " ถึงยังไงซะ พวกเราก็ยังคุยกันได้อยู่นี่คะ คุณต้นกล้วย ถึงแม้ชาตินี้เราจะได้คุยกันแค่เพียงเล็กน้อยก็ตามที แต่ ชาติหน้าเราจะต้อได้คุยกันมากกว่านี้อย่างแน่นอน หนูมั่นใจ " สายลมพัดกรรโชก เข้าใส่ร่างของทั้งสอง ตอนนี้ ทั้งคู่นอนแนบนิ่งอยู่กับพิ้น เลือดไหลซึมลงบนถนน ทั้งสองนอนสิ้นลม ..... วันเวลาผ่านไปนานแสนนาน ณ อ่างล้างจานของห้องครัวแห่งหนึ่ง ที่นั่นเต็มไปด้วย จานที่มีแต่คราบสกปรกติดอยู่ตามจานมากมาย มันซ้อนกันหลายใบ จนดูน่าเกลียดน่าโสโครก โสมม ดูแล้ว คงไม่ได้ล้างมาหลายวัน " เห็นมั้ยคะ คุณต้นกล้วยตอนนี้ เราก็ยังได้พูดคุยกันอยู่ทุกวัน ถึงแม้จะอยู่ใต้ดงจานในอ่างล้างถ้วยนี่ก็เถอะค่ะ " " ครับ หนูพลอย " เสียง ของสัตว์บางอย่างคุยกันในอ่างล้างจาน ตรงปลายหัวมันมีหนวดด้วย ใช่แล้ว นั่นคือ " แมลงสาบ " " เห็นม๊ะ หนูบอกแล้วว่าชาติหน้าเราต้องได้เจอกัน หนูพูดถูกใช่มั้ยล่ะ ? " ...บัดนี้ทั้งสองเป็นเพียงแมลงสาบตัวเล็กๆอยู่ในอ่างล้างจานแห่งหนใดแห่งหนหนึ่งในโลกใบนี้ ....
ความคิดเห็นที่ : 1
น้อง leo เขียนเรื่องสั้น ได้ดีจริง ๆ ว่าแต่ เขียนเองอ่ะเปล่า หรือว่าไป copy มาจากใครอ่ะเปล่า อิอิๆๆ ยังไงก็ขอให้น้อง ตั้งใจเข้าคณะมนุษยให้ได้นะจ๊ะ พี่ปลาเก๋า เอาใจช่วยเต็มร้อย เลยจ้า นาน ๆ จะได้เจอ นักเขียนการ์ตูนตัวยงสักที อิอิๆ ยังไง พี่คงได้อ่านเรื่องสั้น ของน้องบ่อย ๆ นะจ๊ะ .....
ความคิดเห็นที่ : 2
Zhongye มีแฟนยังง่ะ กิ๋วกิ้ว น่ารักจังเยย
ความคิดเห็นที่ : 3
แวะมาอ่าน