[ แสดงกระทู้ท้งหมด]


คำนวณดู....


รายละเอียด



หลังจากทำงานผ่านไปได้ 2 ปี

หนุ่มคนหนึ่งก็เริ่มสงสัยว่า ทำไม๊ทำไม

เค้าไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง และไม่ได้ขึ้นเงินเดือนเลย


เช้าวันหนึ่งเค้าตัดสินใจเข้าไปพบผู้จัดการแผนกบุคคลและคุยเกี่ยวกับเรื่อง
นี้

เมื่อฝ่ายบุคคลได้ฟังข้อสงสัยของเค้า
จึงได้หัวเราะเชิญให้เค้านั่งลงและพูด
ว่า



บุคคล: นี่คุณ คุณจะให้ผมขึ้นเงินเดือนให้คุณได้ยังไง
ในเมื่อคุณไม่ได้ทำ
งานที่นี่เลยแม้แต่วันเดียว

ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ตกใจมาก
แต่ฝ่ายบุคคลก็ยังคงใจเย็นและอธิบายต่อไป

บุคคล: ไหนคุณตอบคำถามผมหน่อยสิ ในหนึ่งปีมีกี่วัน

ชายหนุ่ม : 365 วัน และบางปีก็ 366 วันครับ

บุคคล : แล้วในหนึ่งวันมีกี่ชั่วโมง

ชายหนุ่ม : 24 ชั่วโมง

บุคคล : แล้วในหนึ่งวัน คุณทำงานกี่ชั่วโมง

ชายหนุ่ม : 8 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น มีพัก 1 ชั่วโมง ....... ทำ 8
ชั่วโมง
ครับ

บุคคล : อาฮะ .... แสดงว่า คุณทำงานเท่าไหร่ต่อหนึ่งวัน

ชายหนุ่ม : ก็ทำ 8/24 ชั่วโมง ก็แปลว่า 1/3 ก็คือทำงาน 1 ใน 3
ของวันครับ
ผม

บุคคล : โอเคขอบคุณมาก งั้นลองมาคิดต่อนะ คุณทำงาน 1 ใน 3 ของ 366 วัน
แสดงว่าคุณทำงานกี่วัน

ชายหนุ่ม: 1 ปี ผมทำงาน 122 วันครับ ( 366 หาร 3 = 122 วัน)

บุคคล : เอาล่ะ ปกติคุณมาทำงานวันเสาร์อาทิตย์ด้วยรึเปล่า

ชายหนุ่ม : ไม่ได้มาครับ

บุคคล : แล้วปีหนึ่งมีวันหยุดสุดสัปดาห์กี่วัน

ชายหนุ่ม : มีวันเสาร์ 52 วัน วันอาทิตย์ 52 วัน รวมเป็น 104 วันครับ

บุคคล : 1 ปี คุณว่าคุณทำงานจริง 122 วัน แต่มีเสาร์อาทิตย์อีก 104
วัน
งั้นตกลงคุณทำงานกี่วัน

ชายหนุ่ม : 122 – 104 = 18 วันครับ (เสียงเริ่มอ่อย)

บุคคล : โอเค .. ปกติผมอนุญาตให้คุณลาป่วยได้ปีละ 2 อาทิตย์ ซึ่งก็คือ
14
วัน
ตกลงตอนนี้คุณเหลือเวลาทำงานกี่วัน

ชายหนุ่ม : 18 – 14 = 4 วันครับ

บุคคล : แล้ววันปีใหม่คุณมาทำงานมั๊ย

ชายหนุ่ม : ไม่ครับ

บุคคล : วันแรงงานล่ะ

ชายหนุ่ม : ไม่ครับ

บุคคล : ตกลงเหลือกี่วัน

ชายหนุ่ม : 2 วันครับ

บุคคล : วันพ่อมาทำงานมั๊ย

ชายหนุ่ม : ไม่มาครับ

บุคคล : ตกลงเหลือกี่วันแล้ว

ชายหนุ่ม : 1 วันครับ

บุคคล : แล้ววันแม่ล่ะ หยุดมั๊ย

ชายหนุ่ม : หยุดครับ

บุคคล : ตกลงปีนึงคุณทำงานให้บริษัทกี่วันเนี๊ยะ

ชายหนุ่ม : ไม่ได้ทำเลยครับ!!!

บุคคล : อ้าว !! .. แล้วนี่คุณจะมาเรียกร้องอะไรอีกเนี๊ยะ

ชายหนุ่ม : ผมเข้าใจแล้วครับ ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าทุกวันนี้
เงินเดือน
ที่ผมได้
เหมือนกับขโมยบริษัทมาเปล่าๆเลยครับ

โดย : มาดามมักซีม Member - [ 27/12/2005, 20:51:35 ]

ความคิดเห็นที่ : 1

ดีดีคิดได้ไง
แบบชอบมาก

โดย : MOHO Member   [ 27/12/2005, 21:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ : 2



อิอิ......

ขอบคุณจ้ะท่านเซน

อิอิ

โดย : มาดามมักซีม Member   [ 27/12/2005, 21:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ : 3

ฮาๆๆๆ มากมาย
ขออีกอ่ะ น้องมาดาม

โดย : ไร้น้ำตา Member   [ 28/12/2005, 10:39:20 ]

ความคิดเห็นที่ : 4



อิอิ..

เกมกลตัวเลข
คิดดีๆ จะถึงบางอ้อจ้ะ คุณเต้ย

อิอิ

โดย : มาดามมักซีม Member   [ 29/12/2005, 00:19:57 ]

ความคิดเห็นที่ : 5



สงสารพนักงานบริษันี้จริงๆ อิอิ

โดย : กิ้ม Member   [ 19/02/2006, 07:54:41 ]

ความคิดเห็นที่ : 6



น่าสงสารพนักงานจังเนอะ
เจอคนหัวหมอแบบนี้..เศร้าเลย
หุหุ

ช่างสรรค์หาจังค่ะ มาดาม

โดย : สายลม_พัด Member   [ 21/02/2006, 16:48:08 ]

ความคิดเห็นที่ : 7

๕๕๕ ไหงงั้นหล่ะเพ่เซน

โดย : yaiikaew Member   [ 27/03/2006, 02:26:06 ]

ความคิดเห็นที่ : 8

Rich & Poor อ่านแล้วรู้สึกดีมาก ๆ



มหาเศรษฐีเกือบจะชราผู้หนึ่งสุดแสนจะภูมิใจที่ลูกชายวัยห้าขวบของเขากำลังจะได้

เข้าเรียนในโรงเรียนชื่อดัง ซึ่งระดับเศรษฐีอย่างพวกเขาเท่านั้น

จึงจะมีปัญญาส่งลูกหลานเข้าเรียนใน โรงเรียนนี้ได้

โดยส่วนตัวของเขาเองก็อยากจะสอนให้ลูกชายรู้จักกับชีวิตจริงในโลกควบคู่ไปกับ

การสอนทฤษฏีในโรงเรียน

ในวันหยุดเขาจะตระเวนพาลูกชายคนเดียวไปท่องเที่ยวในสถานที่ต่างๆ

แล้ววันหนึ่งเขาก็คิดถึงหัวข้อการสอนเรื่อง ”ความยากจน”

เพราะเขามีความเชื่อว่าลูกชายของเขาคงไม่มีวันรู้จักแน่นอน

เขาจึงพอลูกชายไปเยี่ยมครอบครัวชาวนาครอบครัวหนึ่ง

และพักอยู่กับชาวนาเป็นเวลา 1 วัน 1 คืน

เมื่อกลับถึงคฤหาสน์ของเขาในวันต่อมามหาเศรษฐีก็จะทดสอบว่า

ลูกชายได้อะไรบ้างจากการไปพักแรมกับชาวนาผู้ยากจน

ลูกชายตอบคำถามผู้เป็นบิดาว่า

เขาขอขอบคุณเป็นอย่างมากที่ได้พาเขาไปพบกับชาวนา

และพักแรมที่นั่น
ซึ่งทำให้เขาได้พบว่า....ชาวนามีที่ทำงานเป็นท้องนาที่กว้างใหญ่

ในขณะที่พ่อมีเพียงห้องสี่เหลี่ยมที่ว่ากว้าง

แต่ก็ยังน้อยกว่าห้องทำงานของชาวนา

อาหารที่ชาวนารับประทานสามารถหาได้ตลอดเวลารอบๆบริเวณบ้านโดยไม่ต้องซื้อหา

ในขณะที่บ้านของเรามีตู้เย็นเท่านั้นที่เป็นที่เก็บอาหาร

เวลารับประทานอาหารก็มีเพื่อนคุยอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก

ในขณะที่ตัวเองก็ต้องนั่งทานอาหารกับโต๊ะอาหารที่ยาวเกือบสิบเมตร

และมีเก้าอี้ว่างเปล่าทั้งสองด้าน

ลูกชาวนาที่ซ้อนท้ายจักรยานของพ่อเขาต้องกอดเอวพ่อให้แน่น

เพื่อจะได้ไม่ตกจากจักรยาน

แต่เขาเองต้องนั่งในรถที่ใหญ่โตอยู่ข้างหลังเพียงลำพังโดยมีคนขับรถพาไปทุกที่

ชาวนามีแสงดาวแสงจันทร์เป็นโคมไฟส่องสว่างตลอดเวลาในเวลากลางคืนโดยไม่ขาดแคลน

แต่เขาก็มีเพียงแสงจากโคมไฟที่ต้องซื้อด้วยเงิน

.........ชาวนามีรั้วบ้านเป็นแม่น้ำภูเขาที่กว้างสุดลูกหูลูกตา

แต่เขาเองกลับมีเพียงแค่กำแพงบล๊อคในพื้นที่ไม่กี่ไร่

ลูกชาวนาได้มีเพื่อนเล่นเป็นจิ้งหรีดหิ่งห้อยนับร้อยนับพัน

แต่เขาเองกลับไม่มีใครเลย

เขาขอบคุณพ่ออีกครั้งที่ทำให้เขารู้คำตอบว่า.....จริงๆ
แล้ว.......เรายากจนกว่าชาวนามาก

โดย : มาดามมักซีม Member   [ 27/03/2006, 22:38:09 ]

ความคิดเห็นที่ : 9

อืม ดีดี อย่าทำตัวและใจให้พิการ

โดย : sale Member   [ 29/03/2006, 11:46:20 ]

  ถาดพลาสติก
  E-mail: webmaster@thaibg.com
Copyright 2002-2024 ThaiBG.com, All Rights Reserved