รายละเอียด
หลังจากทำงานผ่านไปได้ 2 ปี หนุ่มคนหนึ่งก็เริ่มสงสัยว่า ทำไม๊ทำไม เค้าไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง และไม่ได้ขึ้นเงินเดือนเลย เช้าวันหนึ่งเค้าตัดสินใจเข้าไปพบผู้จัดการแผนกบุคคลและคุยเกี่ยวกับเรื่อง นี้ เมื่อฝ่ายบุคคลได้ฟังข้อสงสัยของเค้า จึงได้หัวเราะเชิญให้เค้านั่งลงและพูด ว่า บุคคล: นี่คุณ คุณจะให้ผมขึ้นเงินเดือนให้คุณได้ยังไง ในเมื่อคุณไม่ได้ทำ งานที่นี่เลยแม้แต่วันเดียว ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ตกใจมาก แต่ฝ่ายบุคคลก็ยังคงใจเย็นและอธิบายต่อไป บุคคล: ไหนคุณตอบคำถามผมหน่อยสิ ในหนึ่งปีมีกี่วัน ชายหนุ่ม : 365 วัน และบางปีก็ 366 วันครับ บุคคล : แล้วในหนึ่งวันมีกี่ชั่วโมง ชายหนุ่ม : 24 ชั่วโมง บุคคล : แล้วในหนึ่งวัน คุณทำงานกี่ชั่วโมง ชายหนุ่ม : 8 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น มีพัก 1 ชั่วโมง ....... ทำ 8 ชั่วโมง ครับ บุคคล : อาฮะ .... แสดงว่า คุณทำงานเท่าไหร่ต่อหนึ่งวัน ชายหนุ่ม : ก็ทำ 8/24 ชั่วโมง ก็แปลว่า 1/3 ก็คือทำงาน 1 ใน 3 ของวันครับ ผม บุคคล : โอเคขอบคุณมาก งั้นลองมาคิดต่อนะ คุณทำงาน 1 ใน 3 ของ 366 วัน แสดงว่าคุณทำงานกี่วัน ชายหนุ่ม: 1 ปี ผมทำงาน 122 วันครับ ( 366 หาร 3 = 122 วัน) บุคคล : เอาล่ะ ปกติคุณมาทำงานวันเสาร์อาทิตย์ด้วยรึเปล่า ชายหนุ่ม : ไม่ได้มาครับ บุคคล : แล้วปีหนึ่งมีวันหยุดสุดสัปดาห์กี่วัน ชายหนุ่ม : มีวันเสาร์ 52 วัน วันอาทิตย์ 52 วัน รวมเป็น 104 วันครับ บุคคล : 1 ปี คุณว่าคุณทำงานจริง 122 วัน แต่มีเสาร์อาทิตย์อีก 104 วัน งั้นตกลงคุณทำงานกี่วัน ชายหนุ่ม : 122 104 = 18 วันครับ (เสียงเริ่มอ่อย) บุคคล : โอเค .. ปกติผมอนุญาตให้คุณลาป่วยได้ปีละ 2 อาทิตย์ ซึ่งก็คือ 14 วัน ตกลงตอนนี้คุณเหลือเวลาทำงานกี่วัน ชายหนุ่ม : 18 14 = 4 วันครับ บุคคล : แล้ววันปีใหม่คุณมาทำงานมั๊ย ชายหนุ่ม : ไม่ครับ บุคคล : วันแรงงานล่ะ ชายหนุ่ม : ไม่ครับ บุคคล : ตกลงเหลือกี่วัน ชายหนุ่ม : 2 วันครับ บุคคล : วันพ่อมาทำงานมั๊ย ชายหนุ่ม : ไม่มาครับ บุคคล : ตกลงเหลือกี่วันแล้ว ชายหนุ่ม : 1 วันครับ บุคคล : แล้ววันแม่ล่ะ หยุดมั๊ย ชายหนุ่ม : หยุดครับ บุคคล : ตกลงปีนึงคุณทำงานให้บริษัทกี่วันเนี๊ยะ ชายหนุ่ม : ไม่ได้ทำเลยครับ!!! บุคคล : อ้าว !! .. แล้วนี่คุณจะมาเรียกร้องอะไรอีกเนี๊ยะ ชายหนุ่ม : ผมเข้าใจแล้วครับ ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าทุกวันนี้ เงินเดือน ที่ผมได้ เหมือนกับขโมยบริษัทมาเปล่าๆเลยครับ
ความคิดเห็นที่ : 1
ดีดีคิดได้ไง แบบชอบมาก
ความคิดเห็นที่ : 2
อิอิ...... ขอบคุณจ้ะท่านเซน อิอิ
ความคิดเห็นที่ : 3
ฮาๆๆๆ มากมาย ขออีกอ่ะ น้องมาดาม
ความคิดเห็นที่ : 4
อิอิ.. เกมกลตัวเลข คิดดีๆ จะถึงบางอ้อจ้ะ คุณเต้ย อิอิ
ความคิดเห็นที่ : 5
สงสารพนักงานบริษันี้จริงๆ อิอิ
ความคิดเห็นที่ : 6
น่าสงสารพนักงานจังเนอะ เจอคนหัวหมอแบบนี้..เศร้าเลย หุหุ ช่างสรรค์หาจังค่ะ มาดาม
ความคิดเห็นที่ : 7
๕๕๕ ไหงงั้นหล่ะเพ่เซน
ความคิดเห็นที่ : 8
Rich & Poor อ่านแล้วรู้สึกดีมาก ๆ มหาเศรษฐีเกือบจะชราผู้หนึ่งสุดแสนจะภูมิใจที่ลูกชายวัยห้าขวบของเขากำลังจะได้ เข้าเรียนในโรงเรียนชื่อดัง ซึ่งระดับเศรษฐีอย่างพวกเขาเท่านั้น จึงจะมีปัญญาส่งลูกหลานเข้าเรียนใน โรงเรียนนี้ได้ โดยส่วนตัวของเขาเองก็อยากจะสอนให้ลูกชายรู้จักกับชีวิตจริงในโลกควบคู่ไปกับ การสอนทฤษฏีในโรงเรียน ในวันหยุดเขาจะตระเวนพาลูกชายคนเดียวไปท่องเที่ยวในสถานที่ต่างๆ แล้ววันหนึ่งเขาก็คิดถึงหัวข้อการสอนเรื่อง ความยากจน เพราะเขามีความเชื่อว่าลูกชายของเขาคงไม่มีวันรู้จักแน่นอน เขาจึงพอลูกชายไปเยี่ยมครอบครัวชาวนาครอบครัวหนึ่ง และพักอยู่กับชาวนาเป็นเวลา 1 วัน 1 คืน เมื่อกลับถึงคฤหาสน์ของเขาในวันต่อมามหาเศรษฐีก็จะทดสอบว่า ลูกชายได้อะไรบ้างจากการไปพักแรมกับชาวนาผู้ยากจน ลูกชายตอบคำถามผู้เป็นบิดาว่า เขาขอขอบคุณเป็นอย่างมากที่ได้พาเขาไปพบกับชาวนา และพักแรมที่นั่น ซึ่งทำให้เขาได้พบว่า....ชาวนามีที่ทำงานเป็นท้องนาที่กว้างใหญ่ ในขณะที่พ่อมีเพียงห้องสี่เหลี่ยมที่ว่ากว้าง แต่ก็ยังน้อยกว่าห้องทำงานของชาวนา อาหารที่ชาวนารับประทานสามารถหาได้ตลอดเวลารอบๆบริเวณบ้านโดยไม่ต้องซื้อหา ในขณะที่บ้านของเรามีตู้เย็นเท่านั้นที่เป็นที่เก็บอาหาร เวลารับประทานอาหารก็มีเพื่อนคุยอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก ในขณะที่ตัวเองก็ต้องนั่งทานอาหารกับโต๊ะอาหารที่ยาวเกือบสิบเมตร และมีเก้าอี้ว่างเปล่าทั้งสองด้าน ลูกชาวนาที่ซ้อนท้ายจักรยานของพ่อเขาต้องกอดเอวพ่อให้แน่น เพื่อจะได้ไม่ตกจากจักรยาน แต่เขาเองต้องนั่งในรถที่ใหญ่โตอยู่ข้างหลังเพียงลำพังโดยมีคนขับรถพาไปทุกที่ ชาวนามีแสงดาวแสงจันทร์เป็นโคมไฟส่องสว่างตลอดเวลาในเวลากลางคืนโดยไม่ขาดแคลน แต่เขาก็มีเพียงแสงจากโคมไฟที่ต้องซื้อด้วยเงิน .........ชาวนามีรั้วบ้านเป็นแม่น้ำภูเขาที่กว้างสุดลูกหูลูกตา แต่เขาเองกลับมีเพียงแค่กำแพงบล๊อคในพื้นที่ไม่กี่ไร่ ลูกชาวนาได้มีเพื่อนเล่นเป็นจิ้งหรีดหิ่งห้อยนับร้อยนับพัน แต่เขาเองกลับไม่มีใครเลย เขาขอบคุณพ่ออีกครั้งที่ทำให้เขารู้คำตอบว่า.....จริงๆ แล้ว.......เรายากจนกว่าชาวนามาก
ความคิดเห็นที่ : 9
อืม ดีดี อย่าทำตัวและใจให้พิการ