ความเข้าใจก่อนย้าย 167: ประวัติหมากรุกโดยย่อ (48)

ไทกราน เปโตรเซียน (1)

หนึ่งในตอนก่อนหน้านี้ของซีรีส์เกี่ยวกับประวัติศาสตร์หมากรุกเป็นเรื่องเกี่ยวกับมิคาอิล บอตวินนิก (พ.ศ. 2454 – 2538) ซึ่งหลังจากคว้าแชมป์โลกในปี พ.ศ. 2491 ก็พ่ายแพ้ไปสามครั้งในปีต่อมาและพยายามเอาคืนมาได้เสมอ

ในปี 1963 Botvinnik ลงเล่นนัดชิงแชมป์โลกครั้งสุดท้าย โดยคราวนี้พบกับ Tigran Petrosian (พ.ศ. 2472 – 2527) ซึ่งได้รับชัยชนะในช่วงสุดท้ายของการแข่งขันที่แสนทรหดเท่านั้น ด้วยวัยที่เหนื่อยล้าและเหนื่อยล้า Botvinnik ไม่เห็นประโยชน์ใด ๆ ในการเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันกับ Petrosian (1929 – 1984) ทำให้ฝ่ายหลังสามารถรักษาตำแหน่งไว้ได้ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

Petrosian เป็นผู้เล่นที่รู้จักสไตล์การเล่นที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา ชื่อเล่นของเขา “เสือ” อธิบายเกมของเขาได้อย่างถูกต้อง เช่นเดียวกับเสือที่แท้จริง เขาจะเดินด้อม ๆ มองๆ เหยื่อของเขา และบางครั้งก็ฟาดด้วยกรงเล็บ จากนั้นด้วยความอดทนอันเยือกเย็น เขาจะรอจนกว่าคู่ต่อสู้ของเขาไม่มีทางหลบหนี จับเหยื่อของเขาและไม่ปล่อยไป

เปโตรเซียนมีสัมผัสถึงอันตรายที่ยอดเยี่ยม แต่นิสัยการป้องกันเล็กน้อยของเขาทำให้เสมอกันหลายครั้ง เป็นผลให้เขาพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะชนะหลายรายการในฐานะผู้เล่นในทัวร์นาเมนต์ อย่างไรก็ตาม ในฐานะผู้เล่นแมตช์ เขามักจะไปไกลเสมอ เกือบจะไม่มีใครเอาชนะได้ และอดทนรอให้คู่ต่อสู้ทำผิดพลาดแม้แต่น้อย

อิทธิพลหลักของเขาคือ Nimzowitsch และเขารู้จักผลงานชิ้นเอกของ Nimzowitsch เรื่อง ‘My System’ แทบจะในใจ

ในเกมต่อไปนี้ เราจะเห็นการสาธิต “กำมือ” อย่างไร้ที่ติที่เราเคยเห็นจากเขา ตำแหน่งที่แสดงในแผนภาพด้านล่างทำให้เราเข้าใจภาพที่เราจะได้รับหลังจากที่ Petrosian จับคู่ต่อสู้ของเขาได้แล้ว

การเคลื่อนไหวครั้งสุดท้ายของเขาคือ 24.Nd3-e1 ซึ่ง Bondarevsky ตอบกลับด้วย 24…Rb5-b7 คำถามสำคัญในตอนนี้คือแผนอะไรที่ไวท์ควรปฏิบัติตามเพื่อขยายความได้เปรียบของเขาต่อไป คุณจะทำอย่างไร?

มาสเตอร์คลาสเล่มที่ 10: มิคาอิล บอตวินนิก

ผู้เชี่ยวชาญของเราแสดงให้เห็นโดยใช้เกมของ Botvinnik วิธีใช้ช่องเปิดเฉพาะอย่างประสบความสำเร็จ กลยุทธ์การสร้างแบบจำลองแบบใดที่มีอยู่ในโครงสร้างเฉพาะ วิธีค้นหาวิธีแก้ปัญหาทางยุทธวิธีและกฎเกณฑ์สำหรับวิธีนำจุดจบไปสู่ข้อสรุปที่ประสบความสำเร็จ

รายการประจำสัปดาห์นี้ (สำหรับสมาชิกระดับพรีเมียมเท่านั้น)